24,25 (2)

będący pod wpływem marihuany czy haszyszu, nieobecni mentalnie na lekcjach, ponieważ wzięli grzyby czy LSD, czuli sic w szkole bezpiecznie, zdawali sobie bowiem sprawę /. tego, iż nauczyciel nie orientuje się, co się z nimi dzieje, nie zastanowi się nawet, co mogło się stać. I chyba mają rację. Większość nauczycieli próbuje nie zauważać problemu i z trudem dopuszcza do siebie myśl, że uczniowie odważyli się przyjść na lekcję, będąc pod wpływem narkotyków. A jest to zjawisko dość nagminne.

i Zdarza się, że uczniowie tracą szacunek do nauczycieli, gdyż ci ostatni są tak bezradni, naiwni, że wierzą w każde kłamstwo. Bardzo trudno przyznać się do tego, że w klasie są dzieci biorące narkotyki. Jeśli jednak przejść się po szkole i uważnie popatrzeć, powąchać, zaobserwować, co się dzieje, wtedy nietrudno będzie stwierdzić, że narkotyki po szkole krążą. Wszyscy uczniowie wiedzą, gdzie pali się marihuanę, nie jest to żadna tajemnica. Zawsze znajdzie się jakiś kącik lub toaleta, gdzie można palić. I często odbywa to się za cichym przyzwoleniem kadry nauczycielskiej. Ciche przyzwolenie nie zawsze znaczy, że o tym wiedzą i na to pozwalają. Znaczy tylko tyle, że nie dopuszczają do świadomości faktu obecności odurzających się w szkole dzieci.

Jak zatem poznać dziecko będące pod wpływem narkotyków?

Gdy odurzenie jest duże, zmiana wyglądu i zachowania oczywista - wtedy nic ma żadnego problemu. Natomiast gdy dawki są małe, wtedy rzeczywiście może być trudno stwierdzić, czy uczeń jest odurzony, czy nie. Zawsze jednak w rachubę wchodzi zmiana zachowania ucznia, zmiana wyglądu, zmiana postawy wobec nauki, szkoły.

Może to być trudniejsze do zauważenia, gdy kontakt z narkotykami zaczyna mieć w tym samym czasie cała grupa. Gdy idzie o jedno dziecko, kolejną cechą charakterystyczną jest zmiana grona przyjaciół.

Na co należy zwrócić szczególną uwagę?

Jeżeli w grę wchodzą opiaty, charakterystyczne są oczy. Osoby biorące opiaty mają bardzo zwężone, sztywne źrenice. Są i»nc tak wyraźnie zwężone, że właściwie nie sposób tego nie zauważyć.

Przy pozostałych środkach źrenice są lekko rozszerzone; dotyczy to leków uspokajających, marihuany, amfetaminy.

Jeżeli występuje przyspieszony lok myślenia, słowotok, ruchy •ai gwałtowne, nienaturalnie szybkie, wtedy można przypuszczać, że dziecko bierze amfetaminę.

Jeśli uczeń wydaje się nieobecny, widać, że jest on w innym święcie - mogą to być środki halucynogenne.

Co wtedy robić?

Załóżmy, że wiemy, iż uczeń rzeczywiście bierze narkotyki

jak zareagować?

Pierwszym odruchem jest oczywiście rozmowa z. uczniem. Należy pamiętać, że może to być rozmowa niezwykle trudna, bo dziecko nie od razu przyzna się do brania narkotyków. Uczeń będzie zaprzeczać, będzie mówić, że to nieprawda, że w jego przypadku nie jest to w ogóle możliwe, że jest akurat zmęczony i dlatego tak się zachowuje, że źle się czuje, że jest chory. Wymyśli mnóstwo różnych wyjaśnień, ale nie przyzna się do narkotyków.

Jak upewnić się, że uczeń bierze narkotyki?

Dobrym wskaźnikiem jest badanie moczu. Badania takie przeprowadzane są w szpitalach. Pobieraniu moczu powinna towarzyszyć osoba dorosła, lekarz lub pielęgniarka szkolna. Znane i częste są bowiem przypadki podmieniania moczu lub dolewania doń takiej ilości wody, że analiza jest praktycznie niemożliwa.

Dzieci zawsze zaprzeczają. Mogą się przyznać, że brały narkotyki w przeszłości, natomiast w trakcie ich zażywania nigdy tego otwarcie nie powiedzą. Wiedzą, że branie jest zle. że będą za to ukarane, i po prostu boją się przyznać. Nawet dziecko

25