201411053656

DRUGIE PRAWO GOSSENA

Prawo wyrównywania się użyteczności krańcowej głosi, że:

Człowiek w dążeniu do maksymalizacji swego zadowolenia musi tak dzieli dostępne mu ilości dobra między rożne potrzeby, aby krańcowe pożyczki były równe we wszystkich zastosowaniach.

Konsument uzyskuje równowagę konsumpcji w tym momencie, w którym znajduje się w jego dyspozycji dobra uzyskują jednakowa użyteczności krańcowe Konsument zaś znajdujący się w równowadze maksymalizacja swoją użyteczność całkowitą, albowiem wydatkując swoje dochody na zakup dóbr przynoszących mu najwyższą użyteczność krańcową (przy wyrównaniu się jej do wszystkich nabytych dóbr) dodaje do swej użyteczności tyle, ile jest możliwe do dodania.

Wielkość i zadania zapasu danego dobra ujawnia następujące Zależności

-    im więkśżyZa pas danego dobra, tym mniejsza jego użyteczność krańcowa:

-    im większy przyrost zapasu danego dobra, tym szybsza utrata jego użyteczności krańcowej:

-    im mniejszy zapas innego poprzednio konsumowanego dobra w porównaniu do zapasu danego obecnie konsumowanego dobra to tym Wyższa jego użyteczność

krańcowa.