4

Babcia:	Gdy usłyszałam, że kolo domu ktoś chodzi Wsiałam z łóżka i przez okno wyjrzałam Domyśliłam się, co zły wilk planuje Więc się szybko do szafy schowałam.
Narrator:	Gdy się wilkowi pułapka nie udała złościł się i wściekał okropnie Wtem zobaczył Czerwonego Kapturka który doszedł do domu i stał już przy oknie.
Wilk:	Babcia mi uciekła A brzuch ciągle pusty mam Ale przecież małej dziewczynce Bez problemu radę dam.

Wilk przebiera się za babcię, w kłada czepek na głowę, nocną koszu lę. wchodzi do łóżka i przykrywa się.

Wilk:	Założę nocną koszulę babci I jej czepek na głowę włożę Nie pozna mnie Czerwony Kapturek Gdy się do łóżka babci położę. A gdy zbliży się do mnie blisko wystarczy mi jedna chwila wyskoczę z łóżka, otworzę paszczę 1 już będzie Kapturek w brzuchu wilka
Narrator:	Jak pomyślał, tak uczynił Wlazł wilk pod pierzynę i cierpliwie czeka

Tymczasem Czerwony Kapturek wszedł do domu By uściskać babcię dłużej już nie czeka.

Czerwony Kapturek wchodzi wesoły do domu babci, podbiega do łóżka, ale zdziwiony staje i uważnie się przygląda.

Narrator:

Podeszła dziewczynka by ucałować babcię Zdziwiła się jednak tym, co zobaczyła Bo ta babcia pod pierzyną Do jej babci podobna nie była.

Czerwony Kapturek:

Dlaczego masz takie wielkie oczy babciu?

Wilk:

Żeby cię lepiej widzieć, kochana wnusiu.

Czerwony Kapturek:

Dlaczego masz takie wielkie uszy, babciu?

Wilk:

Żeby cię lepiej słyszeć, kochana wnusiu.

Czerwony Kapturek:

Dlaczego masz takie wielkie zęby, babciu?

Wilk:

Żeby cię dzisiaj zjeść, kochana wnusiu!!!

Wilk wyskakuje spod pierzyny, Czerwony Kapturek przerażony rzuca koszyk, z krzykiem wybiega z domu, ucieka przed wilkiem, wilk goni ją dookoła.

59