hm podział ma swoje uzasadnienie merytoryczne. Osoby używają substancje psychoakm oic kierują się w ich dohorzc mechanizmem far. mńoiopiym działania czy też budowę chemicznij związku, lecz zdobytą
uijfd;i| ni lemat ich ogólnego wpływu na aferę psychicznii człowieku. Dinie* go możni go nieco upfośclć, wyodrębninjj|c trzy główne grupy substancji:
I, środki oilur/iiji|cc i uspokojujijcc (F-II, F-12, F -13), l Środki pobudzające (F - U, F -15),
3. Åšrodki halucynogenne (F -16, F - IH),
W uproszczonym podziale nie uwzględniono alkoholu i tytoniu, które ze względu na swojo specyfikę (działanie, tolerowanie przez społeczeństwo) zo> siani) omówione oddzielnie. Pamiętać należy jednak o tym, że wszelkiego typu podziały środków odurzających nic mogą mieć charakteru rozłącznego. Działanie różnych substancji jest bowiem uzależnione od wielu czynników: dawki, długości okresu przyjmowania przez danego człowieka, stopnia tolerancji, nastroju osoby przyjmującej, sposobu przyjmowania substancji,
Warto zwrócić uwagę na to, że len sam środek psychoaktywny może być w różny sposób podawany, Substancje psychoaktywne są zwykle spożywane, wypijane, żule, palone, wdychane, wstrzykiwane (podskórnie, domięśniowo lub dożylnie). Współcześnie zanikają tradycyjne modele używania poszczególnych substancji. Sposób przyjmowania substancji ma związek z in-lensywnościij jej oddziaływania oraz możliwymi powikłaniami zdrowotnymi (np. wstrzykiwanie sprzyja rozpowszechnieniu zakażeń żółtaczkowych i wirusem HI V),
W cytowanej medycznej klasyfikacji wprowadzono termin używanie szkodliwe, który jest związane z powstawaniem szkód zdrowotnych somatycznych j/jub psychicznych u osób przyjmujących substancje psychoaktywne. Termin ten jest bliski innemu pojęciu nadużywanie (ang.:ate), które może prowadzić do uzależnienia. Uzależnienie charakteryzuje się określonymi zachowaniami i objawami, wśród których najważniejsze lo przyjmowanie substancji w sposób stały lub okresowy (problematyce uzależnienia poświęcono jeden z następnych rozdziałów).
Od najdawniejszych czasów człowiek dążył do poznania otaczającego świata i jego tajemnic. Nie poprzestawał jedynie na odkryciach geograficznych. Zgłębiał również tajemnice przyrody. W otaczającym śn iecie zaczął znajdywać i odkrywać rośliny, które oprócz zaspokajania głodu i właściwości leczniczych dawały możliwość poprawy nastroju. Środki te znane były jedynie nielicznej grupie wtajemniczonych: pomagały w osiągnięciu władzy nad innymi, umacnianiu wiary w świat nadprzyrodzony, udowadnianiu kontaktów z bóstwami itp. Do dnia dzisiejszego na ścianach niektórych jaskiń
9