all27 122

iobietyjozs pgidalą, at idzie poa* Ejadłńntę tacysytósf nadępdfc

a wbrotfl® ja, co w®'

mm*

Chociaż postępowanie takie wyda)e się zbyt stanowcze, trzeba wziąć pod uwagę fakt, że kobiety z bardzo niską wagę ciała często nie są zdolne do jasnego myślenia, a lęk przed przybraniem na wadze jest wszechpotężny. Program zakłada karmienie przez sondę. Część kobiet, które były już w ten sposób dokarmiane, prosi o zakwalifikowanie do leczenia związanego z pobytem w łóżku. Na ten sposób leczenia decydują się również te, które uważają jedzenie i przyrost wagi ciała za bardzo trudne do osiągnięcia. Osoby te oceniają program jako pomocny i skuteczny, i nie jest on dla nich karą.

Tabela 18. Sposoby oszukiwania przy jedzeniu (według relacji pacjentek)

1.    Chowanie jedzenia w serwetki stołowe.

2.    Zostawianie skórki od chleba czy bułki na talerzu i wyrzucanie reszty posiłku.

3.    Wrzucanie jedzenia do wazonów, pluszowych zabawek, szafek lub wyrzucanie go przez okno.

4.    Trzymanie jedzenia w ustach i wypluwanie przy myciu zębów.

5.    Ukradkowe karmienie psa pod stołem.

jeśli kobieta zjada odpowiednią ilość pokarmu, współpracuje z lekarzem, zaprzestaję .stosowania metod zmierzających do utraty wagi ciała i zaczyna przybierać na wadze, często otrzymuje .nagrodę" lub .przywilej". Na jgrzykład rnożnajjozwolić jej wstać z łóżka i wziąć prysznic lub oglfdaó telewizję. Jeśli przestaje przybierać na wadze, przywileje te mogą być jej odRrane I być może będzie musiała wrócić do lóżka^ófiele autorytetów medycznych nalega, aby ważyć pacjentki codziennie q liiMame) porze I na tej same) wadze, niektórzy jednak uważa ją Re nie-• dzienne wahania wagi są normą i lepiej dokonywa*: wadi trzy razy w tygodniu. Ważyć należy dokładnie, powinna upewnić się, czy pacjentka nie oszukuje, wypicie Utrą lub więcej płynów bezpośrednio lub przez włożenie ciężkich przedmiotów do