antropologia9

głosi, że rodzaj ludzki jest pozbawiony wynalazczości: pewne rzeczy wynajduje się tylko raz, a następnie przekazuje między ludźmi, niekiedy na obszarze całego globu. Może tak się dziać albo dzięki bezpośredniej transmisji między osiadłymi populacjami, albo za sprawą migracji ludów o bogatszej kulturze. W klasycznym ewolucjonizmie zakłada się coś wręcz przeciwnego: rodzaj ludzki jest twórczy, każda populacja wykazuje skłonności do wynajdowania tych samych rzeczy po raz kolejny, choć w innym tempie. Dyfuzja dziś jest pojmowana jako zjawisko oczywiste, wynikające z faktu uczenia się kultury i przekazywania jej na drodze pozabiologicznej. Uczenie może przebiegać zarówno między pokoleniami lub między grupami jednolitego kulturowo społeczeństwa.

41.    Tradycja kulturowa- to proces przenoszenia z pokolenia na pokolenie wartości, przekonań, wiedzy i umiejętności oraz rodzaj zbiorowej pamięci. Droga przekazu tradycji biegnie od pokoleń starszych do pokoleń młodszych, czyli od rodziców do dzieci. Tradycja ta nie rodzi się z dnia na dzień, składają się na nią długie lata wspólnych przeżyć i działań istotnych dla wytworzenia silnej więzi uczuciowej z domem rodzinnym i swoim regionem.

Najbliższa każdemu człowiekowi jest tradycja kulturowa regionu, w którym żyje.

Region jest bowiem rzeczywistością "zakorzeniającą" człowieka w bliskiej mu wspólnocie, kulturze, terytorium, a tym samym daje poczucie bycia siebie i bycia sobą. Przekazywanie dziedzictwa i tradycji kulturowej odbywa się przede wszystkim poprzez przyjęcie wartości tkwiących w bezpośrednim przyrodniczym i kulturowym otoczeniu człowieka.

Każde środowisko społeczne posiada swoją tradycję kulturową kontynuuję bądź nie zwyczaje, obyczaje i obrzędy. Obecnie dawne tradycje kulturowe zanikają a formy świętowania ulegają przemiana.

Kultura materialna-jest możliwa poprzez fizyczną trwałość obiektu i urządzenia Kultura idealna-jest poprzez pamięć idei, przekonań, symboli i języka.

42.    Socjalizacja i akulturacja - pojęcia i przykłady.

Socjalizacja (z łaciny socialis - społeczny),

jest to proces rozwoju społ. człowieka, kształtowania jego osobowości, przekazywania systemu wartości, norm, wzorów zachowań, obowiązujących we współżyciu z innymi ludźmi oraz umiejętności niezbędnych dorosłej osobie. Socjalizacji dokonuje się poprzez oddziaływanie środowiska społecznego (np. rodziny, kolegów), osób (np. nauczyciela) lub instytucji (np. szkoły). Jest to całokształt procesu w którym jednostka przyjmuję kulturę i nazywa ja własną.

Poprzez socjalizację jednostka zostaje wyposażona w określone modele i wzory działania, które pozwalają jej zachować się stosownie do konwencji i norm tego społeczeństwa. Socjalizacja pierwotna jest pierwszą fazą w której człowiek w swoim dzieciństwie staje się członkiem społeczeństwa w ramach wzajemnego oddziaływania dziecka i jego rodziców. Socjalizacja wtórna odnosi się do późniejszego procesu, w którym jednostka uprzednio socjalizowana wchodzi w nowe etapy "obiektywnego świata" konkretnego społeczeństwa (np. przygotowanie do określonego zawodu. Akulturacja - jest to proces przejmowania elementów obcej kultury. Zachodzi wówczas, gdy jednostka lub grupa ludzi, np. imigranci, robotnicy sezonowi, przedstawiciele firm i spółek handlowych w różnych krajach, wrośnięci w kulturę własnego kraju (enkulturacja), przejmują elementy obcej kultury (wartości, wzory zachowania). Może to prowadzić do napięć i konfliktów, a w konsekwencji do frustracji lub adaptacji. Pewną pomoc w tym zakresie mogą wyświadczyć instytucje, m.in. religijne. Ułatwiają one przystosowanie się jednostki lub grupy ludzi do obcego środowiska społecznego, a co więcej, umożliwiają przyjęcie tych elementów obcej kultury, które są niezbędne dla "normalnego" życia w obcej kulturze.

49. Konsumpcjonizm.

Konsumpcjonizm - czyli postawa życiowa charakteryzująca się nadmiernym przywiązaniem wagi do dóbr materialnych, i przekonaniem, że są one w stanie

ulepszyć nasze życie, został sztucznie wytworzony przez społeczeństwo w momencie rozwoju kapitalizmu. Współcześnie staje się charakterystyczny dla wszystkich warstw społecznych, pomimo tego, że jeszcze kilkadziesiąt lat temu dotyczył jedynie najbogatszych. Potwierdzeniem tej tezy jest