begonia

Begonia

Begonia, ukośnica

Rozróżnia się dwie grupy begonii rosnących w ogrodzie: begonię bulwiastą i begonię stale kwitnącą (Begonia sem-perflorens). Pierwsza, odpowiednio uprawiana, jest rośliną wieloletnią, natomiast druga — jednoroczną. Zastosowanie. Są to rośliny letnich kwietników i jednorocznych rabat. Begonia bulwiasta, w szczególności o zwisłych pędach, zdobi klomby i pojemniki kwiatowe. Pożądane jest lekkie zacienienie roślin.

Gleba. Begonie wymagają gleby próchnicznej i stale wilgotnej. Jałową glebę trzeba użyźnić torfem lub ziemią kompostową, szczególnie tę, która przeznaczona jest do napełniania skrzynek i pojemników kwiatowych. Ziemia musi być raczej wilgotna. W maju — czerwcu zalecane jest ściółkowanie gleby wokół roślin liśćmi lub torfem.

Bulwy begonii bulwiastych sprzedawane są w stanie spoczynku.

W kwietniu, po posadzeniu w wilgotnym torfie, rozpoczynają wegetację. Można sadzonkować wybijające pędy lub dzielić bulwy. Młode pędy nadają się do sadzenia, gdy osiągną odpowiednią wielkość. Begonie bulwiaste są wrażliwe na działanie mrozu. Zimą bulwy wymagają przechowywania w pomieszczeniu oświetlonym (szklarnia lub inspekt) w temperaturze 3-5°C.

Rodzina: Begoniaceae, begoniowateeego™a x tuberhybrida. Begonia bulwiasta. Wysokość

40 cm, kwitnie czerwiec — wrzesień. Tworzy duże, pełne lub pojedyncze postrzępione kwiaty. Wśród odmian zalecanych na kwietniki można wymienić: ’Bertinii’ o małych kwiatach, ’Mme Helene Harms’ — żywożółtą i ’Flam . .........    .    boyant’ — intensywnie czerwoną. Rośliny niektórych od-

Begonie bulwiaste dzieli się na trzy zasadnicze grupy:    mian są pnące, natomiast kwiaty mają średniej wielkości.

I.    Begonia tuberhybrida grandiflora - begonia bulwiasta wielkokwiatowa

II.    Begonia tuberhybrida multiflora maxima - begonia bulwiasta średniokwiatowa

III.    Begonia tuberhybrida multiflora - begonia bulwiasta drobnokwiatowa