CCF20090811032

Część I - Rozdział IV. Na szczególne okazje 121

97

PRZY STOLE PANA⁹⁷

O Panie Jezu Chryste, który pierwszy nas pokochałeś, który po wsze czasy będziesz kochał tych, których kochałeś na początku, który do końca dni będziesz nieustannie kochał tego, który należy do Ciebie; Twoja wierność jest niezaprzeczalna - och, gdy człowiek wypiera się Ciebie, to czy może w ten sposób zmusić i Ciebie do tego, abyś Ty także się go wyrzekł, Ty Miłości Jedyna. Tak więc, niech to się stanie naszym pocieszeniem, gdy oskarżamy się o występki, których się dopuściliśmy, o rzeczy, których nie zdołaliśmy dokończyć, o naszą słabość do pokus, o nasz powolny postęp w osiąganiu dobra, krótko mówiąc, o naszą niewierność w stosunku do Ciebie, któremu już raz we wczesnej młodości i wielokrotnie później, przyrzekaliśmy wierność - niech to będzie naszym pocieszeniem, że nawet wtedy, gdy jesteśmy niewierni, Ty pozostajesz wierny, Ty nie możesz wyprzeć się samego Siebie.

⁹⁷ At the Lord’s Tabte: tamże, s. 289,