CCF20111022005

■

9.129.

Rys. 9.2

20(/^k

| Na węglan dwuwartościowe-go metalu działano kwasem azotowym. Wykres na rysunku 9.2 ilustruje zależność objętości otrzymanego gazu od masy użytego węglanu. Obliczyć masę cząsteczkową węglanu i ustalić jego wzór.

| Do wodnego roztworu pewnej soli typu MX (gdzie: M - metal jednowartościo-wy, X - fluorowiec) wkraplano roztwór azotanu srebra i obserwowano wytrącanie się osadu. Wykres na rysunku 9.3 przedstawia zależność masy wytrąconego osadu od liczby moli dodawanych jonów srebra. Ustalić wzór substancji, która wytrąciła się w formie osadu.    _Rys 9j

9.130.

150

100

0,6

0,7

0,8

9.131.

0,9    1,0

Ag' [mol]

roztwór kwasu [cm ] .3 ,

|Do wodnego roztworu trójhydronowego kwasu wkraplano 0,3-molowy roztwór jednowodorotlenkowej zasady, aż do uzyskania obojętnego odczynu. Wykres na rysunku 9.4 ilustruje zależność objętości roztworu zasady od objętości zobojętnionego roztworu kwasu. Obliczyć stężenie molowe kwasu.

Rys. 9.4

9.132.

i Do 100 cm³ 0,2-molowego roztworu azotanu srebra dodano 100 cm³ 0,1-molowego roztworu kwasu siarkowego. Obliczyć masę wytrąconego osadu, jeżeli rozpuszczalność siarczanu srebra wynosi 0,8 g (w temperaturze, w której wykonano doświadczenie).

9.133.

| Ile gramów chlorku baru należy dodać do roztworu, w którym rozpuszczono 1,5 g mieszaniny siarczanu sodu i siarczanu żelaza(III), aby mieć pewność, że użyto nadmiaru chlorku baru, niezbędnego do całkowitego wytrącenia osadu?

193