Chemia nieorganiczna, wykłady.
Odparowanie - stosujemy, gdy jeden ze składników jest nielotny. Metodę tę od kilku tysięcy lat stosujemy do pozyskiwania soli kuchennej z wody morskiej.
Destylacja — tą metodą rozdzielamy mieszaniny ciekłe, których składniki mają różne temperatury wrzenia. Wykorzystujemy ją np. do rozdzielania ropy naftowej na składniki. Krystalizacja — stosujemy do pozyskiwania substancji stałych rozpuszczonych w cieczach w postaci zatężonych roztworów. Takiej metody używa się do przemysłowego otrzymywania soli lub podczas produkcji cukru.
Sedymentacja - proces, w którym cięższe składniki roztworu opadają na dno naczynia pod własnym ciężarem. Wykorzystujemy w procesie oddzielenia iłów z wody.
Sączenie — podobnie jak sedymentacją pozwala- rozdzielić mieszaninę substancji ciekłej i stałej, która w niej się nie rozpuszcza. W tej metodzie wykorzystujemy sączki o odpowiedniej wielkości porów. Np. w procesie uzdatniania wody oddzielamy od niej w ten sposób kredę i piasek.
Ekstrakcja - wykorzystuje różnice w rozpuszczalności składników mieszaniny. Prostym przykładem jest usuwanie domowym sposobem tłustych plam z ubrania używając rozpuszczalnika, np. benzyny.
Adsorpcja - wykorzystuje zdolność podłoża do przyczepiania się na powierzchni składników mieszaniny (np, węgiel aktywny zawarty w carbo medicinałis przyczepia na swojej powierzchni toksyny bakteryjne pomagając w leczeniu zatruć pokarmowych).
Rozdzielanie grawitacyjne - opiera się na wykorzystaniu różnic gęstości składników mieszaniny. Ciecz gęstsza utworzy warstwę dolną a lżejsza górną- woda z olejem. Chromatografia — wykorzystuje różnice w ruchliwości składników mieszaniny na podłożu (np. bibule, gipsu, kredy).
Metale charakteryzują się;
- dobrym przewodnictwem elektrycznym;
- metalicznym połyskiem;
- srebrzystą barwą;
- są kowalne;
- sąciągliwe; są plastyczne;
Niemetale to substancje, które są:
- izolatorami elektrycznymi; słabymi przewodnikami ciepła;
- nie maj ą połysku;
- ich barwy są zróżnicowane;
- są kruche;
Półmetałe mają właściwości pośrednie dla metali i niemetali.
Trwałe - mające jeden trwały izotop; ich liczby atomowe do 83 (bez technetu i prometu). Nietrwali—promieniotwórcze.
Związki chemiczne pierwiastków z tlenem, w których tlen występuje na -2 stopniu utlenienia. Znane są tlenki wszystkich pierwiastków z wyjątkiem fluoru i niektórych helowców. Są to naibardziei roznowszechnione i ważne związki chemiczne.