Rys. 95
— za słabe przenoszenie ciężaru ciała,
— za późny dochwyt lewą ręką po wykonaniu nożyc,
— za wczesne wykonanie nożyc.
Metodyka nauczania
Do nauczania nożyc odbocznych należy przystąpić po opanowaniu przemachów okrocznych i kół jednonóż. Przy nauczaniu nożyc zwracać szczególną uwagę na przenoszenie ciężaru ciała z jednej ręki na drugą. W tym celu stosować:
X. Z podporu okrakiem podpór leżąc bokiem.
2. Przemach okrakiem z przejściem do podporu leżąc bokiem, z oparciem się na prawej nodze i na prawej ręce (rys. 96).
3. Nożyce z wywijania okrocznego (z pośrednich zamachów).
Po tych ćwiczeniach wykonuje się nożyce do siadu okrocznego, a następnie do podporu.
Podstawą metodyczną powinny być dobrze opanowane wysokie koła jednonóż.
SKOKI MIESZANE
Skoki mieszane wymagają od ćwiczących dobrej koordynacji i umiejętności właściwego jej wykorzystania. Zadaniem skoków jest przede wszystkim:
— wzmocnienie mięśni nóg, ramion i tułowia, "
— przystosowanie układu krążenia i oddychania do większych wysiłków,
— opanowanie nawyków ruchowych potrzebnych do szybkiego i ekonomicznego pokonywania przeszkód,
— wyrabianie zręczności, odwagi, śmiałości, zaradności i orientacji w przestrzeni.
Szybką orientację, decyzję i odwagę wyrabia się przez stosowanie opanowanych już poprzednio skoków tzw. strumieniem.
Przed przystąpieniem do właściwej nauki skoków mieszanych należy przerobić cały szereg ćwiczeń przygotowawczych i pomocniczych w formie ćwiczeń wolnych, ćwiczeń z użyciem przyborów, z pomocą współćwiczącego lub w postaci bogatego i różnorodnego zasobu skoków wolnych z odbicia jedno- i obunóż. Wpływają one na wyrobienie siły i sprężystości mięśni, wiązadeł i torebek stawowych oraz obszerności ruchu w stawach, a także precyzji i dokładnośoi wykonania. Z drugiej zaś strony pozwolą na wyrobienie u ćwiczących skoczności oraz opanowanie składowych elementów skoku. Można stosować skoki w formie ścisłej lub włączyć je do różnych zabaw i sztafet. Można wiązać je z ćwiczeniami zwinności, równowagi itp. Skoków można i należy uczyć także poza salą gimnastyczną i poza boiskiem lekkoatletycznym. Przy okazji prowadzenia ćwiczeń w terenie można wykorzystać przeszkody terenowe naturalne i sztuczne Jak: płoty, bariery, kłody drzewa, rowy, strumienie itp. Ćwiczenia te wyrabiają cechy, o których już wspomniano powyżej, oraz umiejętność pokonywania różnych przeszkód w terenie, a także stanowią kontrolę, w jakim stopniu skoki gimnastyczne przyczyniają się do polepszenia sprawności ogólnej.
Stosując wszystkie wymienione rodzaje ćwiczeń należy zawsze pamiętać, że mają one ułatwić dalszą naukę kon-
159