DSC00838

► Gramatyka

4EBaEEIO

Język szwedzki, podobnie jak na przykład angielski, jest językiem pozycyjnym. Oznacza to, że każdy wyraz w zdaniu ma swoje miejsce. W zdaniach twierdzących na pierwszym miejscu stoi podmiot, później orzeczenie, a następnie tzw. „reszta” (okoliczniki, dopełnienia, przydawki):

Podmiot	Orzeczenie	Pozostałe
Jag	tycker om	Pippi.		Lubię Pippi.
V!	&kte	till Goteborg i	somras.	Ubiegłego lata pojechaliśmy do Goteborga.
Hon	ska studera	i morgon	| Ona będzie się uczyć jutro.

Pytania rozstrzygające tak / nie tworzymy głównie przez inwersję, czyli zamianę podmiotu i orzeczenia miejscami.

Ar du Polak? Czy jesteś Polakiem?

Vet du var stationen ligger? Czy wiesz, gdzie jest stacja?

W pytaniach szczegółowych na pierwszym miejscu stawiamy zaimek pytający: vad (jak? co?), vem (kto?), var (gdzie?), nar (kiedy?) itp.

Nar kr din fodelsedag? Kiedy masz urodziny?

Var kommer du ifr&n? Skąd jesteś?

Vad heter du? Jak się nazywasz?

6