DSC01094 (2)

umożliwiło mu bardziej aktywną politykę na południu i zachodzie. Zarazem wyniki zjazdu poznańskiego 1510 r. unaoczniły mu ostatecznie, w jakim stopniu stanowisko Maksymiliana jest przeszkodą w uregulowaniu zgodnie z interesem Polski sporu z Zakonem. Wydoje się jednak, że nie można traktować polityki Zygmunta na Węgrzech w 1511 i 1512 r. i jego zbliżenia do antyhabsburskiego obozu narodowego jedvnie jako próby pewnego rodzaju odwetu za postawę cesarza w sprawie pruskiej. Niewątpliwie chodziło tu także o wzmocnienie stanowiska samego Władysława, poprzez stworzenie mu oparcia w obozie zapolyańskim. Nie należy jednak sądzić, by polityka ta stanowiła świadome dążenie do pokrzyżowania planu podwójnych małżeństw. Jeżeli nawet opinie tego rodzaju pojawiły się wśród współczesnych, to były one rezultatem pośredniego wnioskowania, opartego na wynikach zjazdu wiedeńskiego, gdzie od Zygmunta zażądano osobistego potwierdzenia kontraktów przedślubnych.

* .. i- a

-

i

■IH