DSC07289

I> wsporników są mniejsze niż ww. przyrosty temperatur maksymalnych. Można je - z dużym przybliżeniem - oszacować na poziomie:

*»■?

Poziom ten oznacza, że różnica w odkształceniach termicznych tych elementów osiąga wartoSć przedstawioną we wzorze 5, co prowadzić może dozarysowań poprzecznych wsporników płytowych na ich długości. Belka pełni dla wsporników płytowych rolę więzów zewnętrznych, nie pozwalając im - w kierunku podłużnym - rozszerzać się swobodnie, niezależnie od belki. Belka, mając na etapie rozgrzewu większe odkształcenia termiczne niz wsporniki, będzie je ciągnąć za sobą I rozrywać

Zbrojenie konstrukcyjne w przekroju ustroju nośnego kładki

Uwagi ogólne Podobnie jak pola temperatury działają na przedmiotowy ustrój nośny kładki, tak pola wilgotnościowe wywołują skurcz betonu. Globalny skurcz będzie większy we wspornikach płytowych niż w belce, z uwagi na zróżnicowane moduły powierzch-niowe.m'czy też związane z nimi tzw. grubości zastępcze (wzór 6). Ponadto skurcz w elementach

0    mniejszej grubości zastępczej rozwija się znacznie szybciej niż

w elementach bardziej masywnych, Stąd też na różnych etapach pracy przedmiotowego ustroju nośnego w różnym stopniu sumować się będą naprężenia skurczowe z termicznymi. Zarówno w kierunku poprzecznym, Jak

1    podłużnym mostu najpierw dominować będą naprężenia termiczne, tuż po rozdeskowaniu - suma naprężeń termicznych 1 skurczowych, a w dalszym okresie dojrzewania - naprężenia skurczowe. Znaczna część tych naprężeń ujawni się przed sprężeniem ustroju. Łatwo wykazać że generowane przez pola temperatury I pola wilgotności własne naprężenia termiczne I skurczowe powodują rozciąganie przypowierzchniowych warstw betonu na głębokość.b,'[2) 1 że te naprężenia rozciągające łatwo osiągają wartości wytrzymałości betonu na rozciąganie f^(8J. Dochodzi wówczas do zarysowania stref przypowierzchniowych betonu. W omawianym przypadku miejsca najbardziej podatne na zarysowania termiczno-skurczowe pokazano narycS.

Należy zabezpieczyć konstrukcję przed tymi za rysowaniami przez odpowiednie dodatkowe zbrojenie konstrukcyjne. Zbrojenie to w omawianym przypadku ma służyć do przeniesienia:

a)    tzw. naprężeń własnych, wywołanych w przekroju przez niestacjonarne i nieliniowe pola temperatury i wilgotności samo-równoważące się w przekroju. Są to zazwyczaj naprężenia - jak już wspomniano - rozciągające strefy zewnętrzne przekroju i ściskające strefy wewnętrzne. Przeniesienie Ich wymaga dodatkowego zbrojenia w strefach przypowierzchniowych przekroju, zarówno

w kierunku podłużnym, jak I poprzecznym,

b) tzw. naprężeń wymuszonych przez więzy zewnętrzne (w naszym przypadku między belką a płytami wspornikowymi), które mogą ściąć cieńszy element na styku z elementem bardziej masywnym lub też rozerwać poprzecznie element cieńszy (o mniejszej masywności).

Zagadnienia te poruszono bardziej szczegółowo w pracy K. Flagi [2], W szczególności opisano tam sposób obliczania ilości, średnicy i rozstawu konstrukcyjnego zbrojenia przypowierzchniowego, przeciw-skurczowego.

Zbrojenie przypowierzchniowe w kierunku poprzecznym i podłużnym belki Obliczono je z wzoru normowego (wzór 7) [8J.

Przyjmując do obliczeń beton klasy B60, dla któregof_(Bt»f_«4il MPa oraz w,^ = 0,3 mm, uzyskamy:

- przy ścianach bocznych (wartość przedstawioną we wzorze 8).

Dano0 16 co 10 cm o\,- 20,1 cmVm.

Lepiej dać na grubości b_M = 16.8 cm, 2 siatki z prętów <p 16 co 20 cm, pierwszą w płaszczyźnie strzemion, około S cm od powierzchni, drugą głębiej, około 10 cm od powierzchni Siatki te należy odpowiednio zakotwić Ola prętów poprzecznych można do koniecznego przekroju zbrojenia A_ki wliczyć Istniejące w przekroju pionowe ramiona strzemion, które później (po ustaniu oddziaływania pól temperatury) będą wykorzystane do pracy na ścinanie i skręcanie:

-    na powierzchniach górnej i dolnej,

-    w przekroju środkowym przęsła (wzór 9).

Daho0 16 co 8.5 cm o =23,6 cmtym.

Rotę prętów podłużnych mogą tu pełnić pręty główne zbrojenia (dołem) i pręty montażowe (górą). Rolę prętów poprzecznych - ramiona strzemion. Jeżeli pręty te okażą się niewystarczające (z wyjątkiem być może prętów podłużnych dołem), należy je uzupełnić tak. aby w sumie dały = 23,4 cm7m. zarówno w kierunku podłużnym, Jak I poprzecznym. Prę-ty o A_lU = 23,4 cm^J/m mogą być umieszczone w dwóch warstwach; pierwsza w odległości około 5 cm od powierzchni, druga w odległości około 12 cm od powierzchni Pręty te należy odpowiednio zakotwić.

-    na powierzchniach górnej i dolnej,

-    w przekroju podporowym przęsła. W przekroju tym wysokość belki Jest mniejsza I wynosi h = 1,30 m. Wówczas osiągamy rezultat przedstawiony we wzorze 10.

Oanorp 16 co 12 cm 16,75 cm’/m

Z uwagi na zmienną wysokość dźwigara nośnego należy różnicować zbrojenie na powierzchniach górnej i dolnej między przekrojami środkowym i podporowym w relacji do zmieniającej się wysokości belki.

Zbrojenie    — -

przypowierzchniowe podłużne we wspornikach płytowych Przyjęto założenie, że wsporniki te będą rozciągane w całym przekroju przez więzy zewnętrzne w postaci