24
Ryc. S. Etioplast (wg Młodzianowskiego i Woźnego 1981, zmodyf.)
C
złożony system błon tylakoidów w chloroplastach, a także bezbarwny pro- ^ lochlorohlid, który w ś~wiet^yKZfMcsy.tMca~śię w chlornfi.l.
'/> “'•Amyloplasty - powstają bezpośrednio z proplastydów lub w wyniku przekształcenia się innych typów plastydów, np. chloroplastów. Wewnętrzny system błon jest stosunkowo słabo rozwimeuT~~A7hVloplastv są obecne w różnych typach komorę k, n p. w komórkach organów spichrzowy cl i, w komórkach czapeczki korzenia oraz w komórkach niesystematycznych. Główną ich j-u n keją. jest_sy n teza i akuimilacjaskiobi zapasowej, stad wyróżniają się one wysoką, zawartością tego cukrowca w postaci ziaren (patrz rozdział 4.1.). jjo_niedawna jeszcze, amylopłasty taktowano jako rodzaj jeukoplastóW' przystosowanych do.gromadzenia skrobi zapasowej. Obecnie, rozróżnia się te dwa rodza je plast ydów. Amylopłasty pod wpływem światła przekształcają, sir- w chloroplasty, natomiaslieu ko piasty nigdy nie zazięje-niaiąsię (nawet pomimo działania światła1!.
Leukoplasty - są to plastydy bezbarwne, występujące w niektórych Dojrzale leukoplasty są wielkości 2-4 /(.m i mają nieregularny kształt. Mimo że występują w komórkach poddanych działaniu światła (komórki epidermy, włoski gruczołowe) nie zazieleniają się. Leukoplasty zajmują wśród plastydów szczególną pozycję. Nie są, jak pozostałe typy bezbarwnych plastydów. ani stadium przejściowym wlmzwoiu chlo ronią ^jtów. ani też chromoulasiów. NTe^awierąja także rybosomów i nie tworzą . tylakoidów. Ich istnienie udowodniono ostatecznie (lopieio \v~lD84 roku i od