Dumka Mazepy1 1

Słońce idzie jakby spało,

Dym połykam i kurzawę,

Ubieźałem mil dwie mało,

W z dłuż I w poprzek przez Warszawę* Pożegnałem wszystkie kąty '

Raz i drugi i dziesiąty.

Zawiślańsfeie przecież knieje Już tumany snują mroczne,

Zimny pot. się z czoła leje,

Niech podumam i wypocznę;

Gdzieżeś, gdzieżeś mój torba nie?

Na zamkowej wisisz ścianie.

Zakurzony i po; Od ! wy-koczy Gdy nu zebrzim

Po raz per wszy

Polko piękna! P< Wstecz nie pl m Twój kochanek ; Już nie wróci na

Gdzieś dali- i u

Znajdzie ru łość i

' uoniewierce,

i i wsi serce,

« trą r>y, kotły ;

'■a w dłoni w takt zadzwoni.

)!ko hoża!

I wody rzeki,

: Za poroża; wiek wieki! Rusinek spoczynek !

Niechaj kole cierniem róża,

Niechaj parzy ranie pokrzywa:

Ręka z wolą się przedłuża,

1 co trudniej, śmielej zrywa,

Cóż nap szkodzi wielkie pany,

Że się koch■ v, żem kochany?

Każda piękna dia mnie równa,

Kiedym zdrowy, hoży, młody,__.

11. Torl/ftn instrument mu/.yczuy, dotąd w Malorosj