gimn

GIMNASTYKA - ZDROWIE I SPRAWNOŚĆ

7. TERMINOLOGIA GIMNASTYCZNA

Gimnastyka, mimo rosnącej popularności wielu (coraz to nowych) dyscyplin sportowych i rekreacyjnych, nadal jest podstawową dziedziną wychowania fizycznego. Stąd też, uwzględnienie w metodyce nauczania gimnastyki poprawnego, ujednoliconego słownictwa zapewnia w konsekwencji stosowanie prawidłowej terminologii w innych dyscyplinach sportowych. Również w ramach szkolnego wychowania fizycznego, w klubach sportowych, w ośrodkach rekreacji ruchowej czy w klubach fitness, ujednolicone słownictwo pozwala na szybkie i w pełni zrozumiałe porozumienie się prowadzącego zajęcia z ćwiczącymi.

7.1. Zasady opisywania i zapisywania ćwiczeń

Przy opisie ćwiczeń wolnych czy też na przyrządach należy uwzględnić następującą kolejność:

-    pozycja wyjściowa - układ ciała lub też ustawienie ćwiczącego przed rozpoczęciem ćwiczenia (z postawy, z przysiadu, z klęku podpartego, z postawy pobok lub poprzek itd.),

-    nazwa ruchu (np. przewrót w przód, stanic na rękach, wymyk itd.),

-    sposób wykonania (zamachem, naskokiem, siłą, szybko, wolno itd.),

-    kierunek ruchu (w przód, w tył, w lewo, w prawo itd.),

-    pozycja końcowa (do postawy, do przysiadu, do podporu przodem itd.).

Przykłady:

a) Z przysiadu podpartego, przewrót w przód do przysiadu podpartego.

5 g?

b) Z postawy, naskokiem przewrót w przód do przysiadu podpartego.

W tak dokonanym opisie czy też zapisie ćwiczeń, dla zwięzłości, należy podporządkować się generalnej zasadzie: unikać powtarzania określeń lub opisywania elementów oczywistych.

Dodatkowym ułatwieniem w uproszczeniu i skróceniu zapisu jest stosowanie skrótów:

1 - lewa (y, e)    r - ramię lub ręka    rr - ramiona/ ręce

p - prawa (y, e)    n - noga    nn - nogi

t - tułów

Dla przejrzystości i jasności opisu niezmiernie pomocnymi są rysunki. Najlepiej sylwetki kreskowe, z uwzględnieniem istotnych faz ruchu.

Komendy

Zajęcia lekcyjne (treningowe) z reguły rozpoczyna się ćwiczeniami porządkowo-dyscyplinującymi z elementami musztry. Z zasady stosuje się terminologię według musztry wojskowej, jednakże w praktyce funkcjonują pewne specyficzne określenia, jak np. „postawa" - zastępująca komendę” „ baczność.

Komenda składa się: z zapowiedzi i z hasła, np. „wprawo” - zapowiedź, ,ćwrot” - hasło.

W trakcie ćwiczeń - dla utrzymania rytmu i tempa - prowadzący może głośno liczyć, wyklaskiwać, wystukiwać (np. przy pomocy tamburina) lub posługiwać się akompaniamentem żywym lub mechanicznym.

7.2. Główne pozycje wyjściowe do ćwiczeń

Każde ćwiczenie poprzedzone jest postawą lub pozycją wyjściową. Pozycji wyjściowych nie uważa się za ćwiczenie, ponieważ ciało znajduje się w pozornym spoczynku. Jednakże z postawą wyjściową często łączy się intensywna praca mięśniowa, np. ćwiczenia ramion w opadzie - opad jest

75