Cierpienia miłosne i samobójcza śmierć Wertera stały się jednym czym. Miłość i śmierć, a raczej mit miłości-śmierci, napiętnowały - od
matyzowania współczesnych i potomnych tkwiła w tym genialnym utworze? Mieniąc się różnymi znaczeniami, podlegał on oczywiście wielu interpretacjom, nieraz przeciwstawnym, nieraz wydobywającym tylko
dwóch wątków: społecznego i egzystencjalnego, a właściwie wydobywająca stałe egzystencjalne zabarwienie motywacji społecznych. We-wnętrzna biografia Wertera oscyluje między akceptacją istnienia a jego
Werter pragnie być rozumiany jako istota szczególna i odmienna. Ma nie tylko poczucie swej wartości wewnętrznej, przeciwstawione
ności lub przez złudzenia kastowej pychy. Są oni nieautentyczni - to m*£to^^^HB^zaomi§CTOun^Mgmmt^^c^^^l^S|cwćn^y[enEaSSMSva kuje: „Zaciskam zęby i szydzę z mego cierpienia, i szydziłbym podwójnie itootróimeazśtycbAtójzyihy^raTO^ai^^^^^^^^^yg^^Sli^g^
swą^.lnflzknsrJ^^eHjawmmi^^TSimziffi^iMifflinSłsiMiia^lBBB
steczka,i które potem staną się niezwykłym, ale i groźnym światem memieckieiffifeffluiRaKMSM(lzŁ^a'(^vŁn^CTgin|gł™3imgzno^reH| w swej sztuczności, „doktor, który jest wielce dogmatycznym manekinem”, oto postacie wymienione przez Wertera.
^^^^E^^^^^^mui»Sflajwmaiifeii^M^p^^pj3Ąlqż'uf><,Ów«fibsterski iadziwarą^^ednockB^m^prówintijonaijańgniemiecki, dogmatyczny i wa-
mu «■!*«•
lunatn SBtełlMJfc
mtmnm
4
ilustracja