IMAG0526

'so.-jcc 2    po czym zostaie jego kochanką. Mimo co nie pcze^

_A,_x;_:^ : ^^vs\t? rsrżczyzn. ń»f zaprzestaje również driakdności |HK5tęp(v u v V-v*'c    vk> Ztąśeia na 2^ drcw^ę, wejścia w

*v; y v*s    5 Jtwsww zdrad CannecwScy* W pewnym mcmat^

łoc^-^ *^^v- Qdm*en isssa    tnęża. Gaicie. l\ypm\\9dbnat-

dta&SMlPi^ fessdhattdfc sabiiew pocedhpoligi indhi Carmen. ńww nim zoceuj*. ,:V *v X\lae $x*;fędh\\v bq pcrysfcie ran także niewierni ukochaj, foefei fctata' gofc hmeadbfOfft. Tak \\xv A\sunk' vksjmwoKiTom jma'1 fcdtefcsr M staj upadfcn. Zrcżyjjrmje 7 wsadkich *S*Kk SQpt swą pc-saycję $palea®j «dokona Uświni-1 nie zazna szcjęscu

PfttekAfefWttćfairtłe

Do polskich kobiet fatalnych zaliczyć można niewątpliwie Izabelę Łęcką z Lik1 Prusa,, rodcochującą w sobie Stanisława Wokulskiego. Aiystokratka wprawdzie nie zastawia sideł na kupca, ale gdy orientuje się, ii może odnieść korzyści ze związku z nim, przyjmuje jego hołdy, a nawet ofertę małżeństwa, manipulOjłic zakochanym mężczyzną. Narzeczeństwo z Wokulskim nie przeszkadza jej we flirtowaniu z kuzynem. Sama chłodna i nieczuła, ma specyficzny stosunek do mężczyzn - traktuje ich przedmiotowo, jak maszynki do składania hołdów (potrzebuje bowiem adoracji i uwielbienia). Kupca, którym pogardza, rzuci do swych stóp i doprowadzi do całkowitej zmiany trybu życia - to dla Izabeli zmieni on swą pozyqę społeczną, pomnoży majątek, zbrata się z arystokracja i narazi na kpiny wielu ludzi z różnych środowisk. Ale nawet gdy jego marzenia się spełnią, tj. zaręczy się z Łęcką, pozostanie nieszczęśliwy, bo dowie się o zdradach ukochanej i jej pogardzie. Izabela doprowadzi go do rozpacz} i utraty wiary w miłość i sens życia, pozbawi go szczęścia, wielkich marzeń, spokoju i stabilizacji. Zachowanie zimnej arystokratki będzie powodem jego samobójczej próby a być może przyczyni się też do samobójczej śmierci kupa w finale powieści — wszak nie wiemy, co się stało z Wokulskim, czy się zabił, czy poświęcił np. pracy naukowej Tak czy inaczej zrezygnował ze szczęścia osobistego, które odebrała mu, wraz ze spokojem, panna Łęcka.

Inne

Odmianą polskiej femmefatale jest też być może lucy Zuc-kerowa z Ziemi obiecanej Reymonta, zdradzająca swego starego, bogatego męża z Karolem Borowieckim. Namiętna 1 pożądana, doprowadza Borowieckiego do jeszcze większego upadku moralnego, a męża do rozpaczy (wszak docierają do niego plotki o zdradzie żony i o tym, że nie on jest ojcem tak upragnionego* nowo narodzonego syna).

U autoportret kobiety dążącej do lego, by być fcnimo fotom można uznsić dzienniki /.ofii Nałkowskiej, wychowanej na młodopolskich lekturach I marzącej o tym, by być piękną, chłodną i wzbudzać pożądanie. W duże) mierze jej się to udaje, choć nie jest szczęśliwa. Wzorcem kobiety fatalnej|1 też niektóre bohaterki utworów Witkacego i postać historyczna - Oagny Przybyszewska, o której powstał niejeden film.

/

mtb o

Biblijne i mityczne prawzory

Biblijnym prawzorem kobiety fatalnej jest Ewa, doprowadzająca Adama i całą ludzkość do zguby, a tym bardziej Lilith — według niektórych podań druga kobieta w raju i kochanka Adama, ucieleśnienie zła, w mitologii sumeryfskłcj - demon niższego rzędu, w Biblii - żeński demon, w tradycji żydowskie) -matka licznych demonów, dusiciel ka małych dzieci, kobiece wcielenie szatana iw Paukle Goethego). W Starym Testamencie za wcielenie cech kobiety fatalne)

H-diug podania kochała Jana Chrzciciela i, odrzucona przez niego, zażądała cxJ Heroda Antypasa - swego ojczyma - głowy proroka; krół spełnił prośbę powabnej, tańczącej dla niego tancerki (głowa Jana Chrzciciela byia ceną za (tj taniec). Według Biblii to matka Herodiada nakłoniła córkę, by zażądała od władcy takie) „przysługi”. Za kobietę fatalną uchodzi też bohaterka wielu filmów - władczyni Egiptu, Kleopatra, która dzięki swej niebywałej urodzie I sile uwodzenia panowała nad mężczyznami.

Zob. też: ► Ewa

Iplf zobaczyć:    filmy Carmen, rei. Carl os Saura, Dagny, reż. Haakon Sarnk/y, Cbtopl,

reź. Jan Rybkowskl, Lalka, ret. Ryszard Ber, Latka, Ki Wojciech Jerzy Has, Ziemia obiecana, reź. Andrzej Wajda, Pożegnanie jesieni reż. Mariusz Treliński