Image0004

ZNAKI I SYGNAŁY DROGOWE | CZOŚC 1

z23 września 2008 r., które uwzględniło przede wszystkim nowe regulacje dotyczące oznakowania tuneli i ruchu w nich oraz wprowadziło kilka nowych znaków i tabliczek. Rozporządzenie to (łącznie z nowelizacją) jest podstawą tego opracowania.

Kolejną nowelizacją z 14 kwietnia 2010 r. rozporządzenia w spr awie znaków i sygnałów drogowych usankcjonowano możliwość umieszczania znaków i sygnałów drogowych w związku z prowadzeniom na określonym odcinku drogi badań mających na celu realizację nowych rozwiązań naukowych. Informacje o prowadzonych badaniach będą przekazywane znakami A-30 „inne niebezpieczeństwo’’ z odpowiednimi tabliczkami, zwłaszcza T-2 i T-3, oraz napisami, a także w razie potrzeby dodatkowymi tablicami inforraa cyjnymi określającymi miejsce i zakres prowadzonych badań (doświadczeń).

Przy omawianiu poszczególnych znaków i sygnałów zwrócono uwagę na zmiany przepisów wprowadzane sukcesywnie - w większości nastąpiło to do końca 2003 r., a w przypadku drogowskazów do obiektów turystycznych termin ten upływa z końcem 2012 r. W książce uwzględniono również niektóre odmiany znaków oraz sygnałów świetlnych zamieszczonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z 8 lipca 2002 r. w sprawie szczegó lowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach (I)z.U. N r 220, poz. 2181 z póżn. zm.). Oczywiście znaków tych i sygnałów nie ma w wymienionym wyżej rozporządzeniu z 2002 r., a tym samym w spisie ich wzorów' w części 2. w Rozdziale 11.

X tego zaś rozporządzenia w części 2 w Rozdziale 10. opisano stosowane na drogach l:zw. urządzenia bezpieczeństwa ruchu, które rnąją zapobiegać wypadkom, zmniejszać ich skutki i poprawiać komfort jazdy przez ułatw ianie orientacji w trudnych warunkach ruchu.

Pominięto natomiast w opisach znaków, znąjdiyąće się w załączniku do rozporządzenia z 2002 r. - w części 2. w Rozdziale II - „dodatkowe znaki szlaków rowerowych” oraz „dodatkowe znaki dla kierujących pojazdami wojskowymi". Zostały one wprowadzone do rozporządzenia przez nieporozumienie i prawdopodobnie z tej przyczyny nie spełniają warunku ustawy zobowiązującego odpowiednich ministrów do wydania rozporządzenia określającego: „znaki i sygnały obowiązujące w ruchu drogowym, ich znaczenie i zakres obowiązywania". Nie zostały również omówione znaki tylko dla kierujących tramwajami, gdyż dotyczą wyjątkowo wąskiego kręgu kierujących zatrudnionych w przedsiębiorstwach komunikacyjnych. Nowelizacją z 22 lipca 2010 r. ustawy - Prawo ruchu drogowym wprowadzono nowe pojęcie „strefa ruchu”, która - odpowiednio oznakowana - ma obejmować „drogi wewnętrzne". Do 21 marca 2011 r. nie zostały wydane przepisy ustalające szczegółowo znaczenie i zasady stosowania tych znaków. X projektów rozporządzeń dotyczących znaków i sygnałów'drogowych, podlegających nowelizacji, wynika, że znaki „droga wewnętrzna” nie będą umieszczane na tych drogach, które zostaną objęte odpowiednio oznakowaną strefą mchu. Wyprzedzająco znaki te przytoczono w części 2 w Rozdziale 7. pkt. 7.2.

Wiadomości podstawowe o znakach i sygnałach drogowych

2.1. Informacje ogólne

Każdy uczestnik ruchu kierujący i pieszy spotyka się na drodze z róż-norodnyrni znakami i sygnałami. W większości stanowią one wyposażenie drogi. Jednak sygnały mogą być też podawane przez osoby do tego upraw* nione, np. kierujące ruchem. Znaki i sygnały, do których uczestnicy ruchu muszą się stosować, mogą być leż umieszczane doraźnie - zwykle na jezdni - przez policjantów. Różne oznaczenia i sygnały obserwuje się także na pojazdach, a niektóre oznaczenia noszą piesi.

Wiele znaków i sygnałów zobowiązuje uczestników mchu do wymaganego postępowania (niekiedy zaniechania). Jedne dotyczą wszystkich kierujących, inne tylko niektórych, jeszcze inne stanowią informację, którą uczestnik ruchu może w miarę potrzeby wykorzystać.

Oprócz znaków powszechnie znanych, umieszczanych na tarczach o ustalonym kształcie (rys.i)_: coraz częściej używa się znaków* świetlnych, świecących samodzielnie (ry».Z). Kie należy ich mylić ze znakami odblaskowymi, ..św iecącymi" na skutek odbijania świateł z zewnątrz. Znaki świetlne używane są w określonych okolicznościach, np. w razie wypadku. Mogą pokazywać zmienne symbole, zwłaszcza przy ograniczeniach prędkości.

Ich kolorystyka może odbiegać od znaków na tarczach, np. świecąca liczba barwy białej znąjdtąe się na czarnym Ile, a więc odwrotnie niż na znaku na tarczy. Znaki świet lne obowiązują na równi ze znakami na tarczach, a występują najczęściej na tak zwanych bramach nad jezdnią.

Znaki lub sygnały ostrzegawczo mogą też być umieszczone na pojazdach wykonujących roboty* na drodze, np. wskazując po której stronie należy omijać taki pojazd.

Przepisy określające znaczenie i zakres obowiązywania znaków i sygnałów drogowych znajdują się w rozporządzeniu w sprawie znaków i sygnałów drogowych (patrz Rozdział I. Wstęp). Jednak w ustawie z 20 czerwca 1097 r. - Prawo o mchu drogowym (I )z.U. z 2005 r. Nr 108. poz. 908 z późn. zm.) znajduje się kilka regulacji niezmiernie ważnych przy przestrzeganiu postanowień wspomnianego rozporządzenia.

Ustalają ono, że:

a)    uczestnik ruchu ma stosować się do znaków i sygnałów drogowych (w tym podawanych przez osoby uprawnione) nawet wówczas, gdy z przepisów ustawy wynika inny sposób zachowania,

b)    polecenia i sygnały dawane przez osoby kierujące ruchem lub uprawnione do jego kontroli mąją pierwszeństwo przed sygnałami świetlnymi i znakami drogowymi,

c)    sygnały świetlne mają pierwszeństwo przed znakami regulującymi pierwszeńsl w o przejazdu.

7, ustaleń tych wynika, że sygnał (polecenie) kierującego ruchem drogowym może odebrać jadącemu przysługujące mu pierwszeństwo przejazdu