Partykuła ^he (czytana jako e) celu i kierunku
tŚL k Kanojo wa ie no naka he
haitta. Weszła do domu. ie kanojo — ona ie - dom
+ naka - wnętrze, środek A-5 hairu- wejść
Forma Aot haitta jest formą czasu przeszłego.
Partykuła X*de wyraża miejsce akcji albo sposób.
'"Cl''bo Karę wa kdjó de hataraite iru. On pracuje w fabryce.
IfM karę - on
TM kdjó - fabryka
fSl < hataraku - pracować
Forma f#J l' "C l' -5 hataraite iru jest formą ciągłą czasu teraźniejszo-przyszłego.
^ Tókyó he hasu de ikimasu.
Jadę do Tokio autobusem, jfiM Tókyó - Tokio hasu - autobus ff K iku - iść, jechać
Forma tf # S "t" ikimasu jest formą grzecznościowr czasu teraźniejszo-przyszłego.
Partykuła łącząca t to pełniąca funkcję spójnika i oraz z łączącego rzeczowniki (nie łączy zdań i czasowników)
t X ?L Ją Sató to gyunyii wo
kalle kudasai. Kup proszę cukier i mleko. sató - cukier 4^1 gyunyii - mleko Ją 0 kau - kupić
~T K. flcSi'' -te kudasai - proszę (coś) zrobić
źfc ŁtiULfcl Otóto to hanashitai. otóto - młodszy brat bSA hanasu - rozmawiać
' tai - chcę (bS bfcl' hanashitai oznacza chcę rozmawiać)
Partykuły frbkara (od) i S Tmade (do)
wyznaczają granice czasowe lub przestrzenne.
8P$ri'(bllB$3;-e$^fc>? £1% Hachi ji kara juichi ji madę jugyó ga arimasu. Mam zajęcia od godziny ósmej do jedenastej.
i 90 7My
o kara Sendai madę óame ni naru deshó. Zapowiadane są ulewne deszcze od Tokio do Sendai.
Partykuła mo oznacza również, także. Jeżeli występuje przy podmiocie lub dopełnieniu bliższym to
- Il3-