g10

Różni się stosunkowo mało pod względem glebowym od kompl. 10. Jako kompleks typowo górski obejmuje w większości gleby wietrzeniowe, powstałe ze skał masywnych, gleby głębsze o stosunkowo dobrze wykształconym profilu. Zaliczane są tu gleby występujące na wysokości 450-500 a nawet 600 m.n.p.m. Udają się jeszcze 4 podstawowe zboża oraz ziemniaki przy czym plony są dobre lub średnie, natomiast bardzo dobrze plonują mieszanki koniczyn z trawami, len włóknisty i brukiew. Często uprawiany jest owies, żyto ,koniczyna ziemniaki, a czasem pszenica i jęczmień. Nachylenie stoku 15°.

12.    Kompleks owsiano-ziemniaczany górski

Obejmuje gleby różnej jakości, ale położone w takich warunkach klimatycznych, gdzie uprawa zbóż ozimych jest już bardzo ograniczona. Występuje na wysokości 550-650 m.n.p.m., gdzie wyraźnie zaznacza się wpływ klimatu. Udaje się owies, ziemniaki oraz mieszanki koniczyn z trawami.

13.    Kompleks owsiany górski (owsiano-pastewny)

Wszystkie gleby orne najwyżej położone 650-900 m.n.p.m. Czynnikiem decydującym o uprawie roślin jest klimat. Średnia roczna opadów wynosi 1100-1300 mm, a okres wegetacyjny nie przekracza 180-190 dni. Uprawiany jest owies i mieszanki traw z koniczynami.

14.    Kompleks gleb ornych przeznaczonych pod użytki zielone

Obecnie użytkowane jako grunty ome ale z natury nadające się pod użytki zielone. Zbyt silnie wilgotne, przy czym zabiegi melioracyjne są niewskazane z uwagi na możliwość nadmiernego przesuszenia przyległych terenów. Położone na zbyt stromych stokach, gdzie uprawa jest utrudniona , a gleba podlega erozji.

KOMPLEKSY TRWAŁYCH UŻYTKÓW ZIELONYCH

Zależnie od produkcyjności dzielimy na następujące kompleksy:

lz - użytki zielone bardzo dobre i dobre (grądowe i łęgowe),

2z - użytki zielone średnie (grądowe, łęgowe i bagienne),

3z - użytki zielone słabe i bardzo słabe (grądowe, łęgowe i bagienne).