8 BALLADYNA
przy oprawianiu) ma u dola iMiolowano ołówkiem: Własność Bihl. Narodowej Rapp. Na b. 7 u dohi jako wskazówka następnego arkusza „a dragi” (początek w. 253 w akcie I). Pismo bardzo staranne i wyraźne, od rasa wskazujące, te jest to ozystopis. Poprawki Interpunkcji robią osasem wrażenie, jakby robione byty odmiennym atramentem — mota dlatego, te kropki są w niob grubsze od innych.
Opisał i wyzyska! ten autograf po ras pierwszy Józef Kallenbach; streszczenie rozprawy swej podał w „Sprawozdaniach z czynności i posiedzeń Polskiej Akademii Umiejętności”, a całość ogłosił w „Przeglądzie Współczesnym” (nr 68 s r. 1027) pt. Wiadomaió o autografie BsAarfywy1). Dokładniej opracował rękopis i jago warianty w stosunku do pierwodruku Eugeniusz Sawrymowies (W sprawi# sdalants tektiu Balladyny1). Całkowite wyzyskani2 wszelkich danych tego tekstu zawiera niniejsza edycja.
Osobno zachował się autograf Usta dedykacyjnego: dwie karty 4% ujęte dziś w ramki z wonnego papieru I włączono w tom stanowiący w zhśomofti Zakłada im. Ossolińskich nr 47291).
Wbrew obowfaprujęecj ra nad rle, tt podstawowym tekstem dzieła jag wydany za ry<jis antom i praca niego skontrolowany pierwodruk, wymńmltmm tata1? u wstać naloty za równorzędne podstawy edycji krytycznej- IbeU w testamencie dał wskazówkę: „iJmltmśynu poprawić według manuskryptu”. Tym samym śndtsiH odebrał daisiktw feksln tasadnfesego.
Ozy naloty z toga ■jsiz' wsionk, aa edycja naukowa oprzeć się wiana sta aiograOe a pominięciem pierwszego paryskiego wydaniaf Bynajmniej. Przed1 wszystkim nie odpowiadałoby takie postępowania rlewiltit Hłowaokiego, który nie napisał: ^dnucować irwnlNg mennshryptu”, lecz tylko: „poprawić” »1. chciał wią1 jedyni1, by błędy wsunąć przy pomocy rękopisu. Ala równie1 zbadania tekstów nie
pozwala na jednostronną decyzja, nie pozwala na uznanie, te ilekroć różnią się on1 między sobą, obowiązują wersja pisana ręką twórcy.
Autograf zachowany nie był owym tekstem, s którego drukowano tragedię balladową1); i lego wygląd, i brak wskazówek dla drukarza, brak jakichkolwiek notatek drukarni (jakie znajdują się pnrsnisś w csystopi1U» Masepy) dowodzi, te poeta <Ua dobie sporządził ten esy stopią, a dragi jakiś rę-
Wspomałsswi prcec Jr Kifliwliaiiśt ajrfthtr Barny geewwefciej. w kteą waamjt mo1uJ kmpimmy, orm1 Bar ŚW esy łv «S1 stronią $»»$ i córy fci1yrtwy ■wyts2 driełąj jst ais wldsś.
*) EwtW>w| tę - i wron ida drelkewaeą — fumailMi w mmmyma-pW" 4S|lo npffNwjinstei sntnrn.
•) H«r. ptgo «pk w» eŚMi1 4c Mmammy, m. ICC whstiśsregc licn.
§ awtoritfl §1 śmcA Em£mśamm tfi/ntWlni