IMG00035 20130118 1218

15

WSTĘP

W w. 777, w którym poeta napisał: „Grabin! Kirkor”, druk utył formy „Hrabin!”. Ponieważ w w. 686 mowa jo«i

0    „hrabi Rirkorw'', nie ma powodu widzieć w „Hrabin!*¹ omyłki osy poprawki drukanddej.

W akcie ELI w. 39 autografu twierdzi, te Balladyna „Była jut na grabinę i dawna przeznaczona”, pierwodruk wprowadza „grabinię”. Wobec utytego w w. 37 wyra tonią „możcia gra* bini*’ nie ma racji upatrywania w głowie „grabinłę” modyfikacji błędnej.

Można ingerencję korektora drukami podejrzewać, gdy Gra* biec w akcie IV (w. 195) mówi: „wymknie ci tlę • głowy”, chomąt autograf kale mu powiedzieć: „wypsnie oi tlę i głowy”. Ale Słowacki nawet w mowie Grabca unikał jatkrawożoi i try-wiałnożci zbytniej; tmim mola więc pochodzić otl samego poety i wobec tego restytucja słowa trywialnego nic jcct ko-niecna.

W w. 237 tejże srany uczty łblbdrsi mówi do Kostryna według rękopisu: ^Bkuluj Kti*.¹¹, według pierwodruku: „Siu-obaj ty,..”    H-wątpłivt* wwiji autografu jest lepsza — alo

1    tutaj poprawki iitwiłiki) ule motua uwiaó ta niemożliwo.

W dnae V oMaSnionu praM w. SM iuformnje: „Bulla* dyna lriuiij|f dwb widzi, la Kosuyn takie je podaną tobie półowę”. Owa „żakat**, kiótego brak w pierwodruku, mogło wypaló na skutek pnwoosraia, ale mogło być łoi oputiosone przez autora, bo ale Jigt koniraruc,

Nasuwałoby cię jettece pstaufe, tstf nie pomnożyć rot ty-tMpmnyufc a astaptik aktfM w zakresie wymowy i pisowni MM! jak: —wmbnjnj. różyczki, różanych, rolowej, ziółku, dwoma (zam. dwóm* pierwodruku - akt I, w. 676), ptom (sam. paóm — akt XII, w. #73).

W sakrmte interpunkcji lny najważniejsze zmiany zostały ,łuż    wśród niewątpliwych omyłek druku, których

usunięcie umożliwił autograf. Ale i poza ty in oddaje on usługi, jakkolwiek nie może stano wid podstawy bezwzględne) w usta-MUia maków przestankowych ula tytko s wymienionych poprzednio względów każących liczyć cię i z pierwodrukiem, i s ntauBskryptem, ale nadto z tej preyoeyny, że znaków owyoh brak niejednokrotnie w lekide rękopiśmiennym. Dość jednak liczne są wierna, w których pierwodruk dowolnie, jak się zdaje, przeinaczał interpunkcję, skutkiem czego w autografio jm% ona esy to racjonalniejsza, czy bardzie! zgodna ze stylem poety. Podana jako dział ostami odmian usta różnie w tym aakzórie pozwoli zorientować cię, w jakiej mierze edycja ni* aśegaaa afcanystała s pomocy manuskryptu.

Jeszeze drobiazgi' pewne wymagają omówienia. Budzi anuauui watpłiwoćai    słownego równoważnika ęyfry I

# okroMritrih: „JU s panów*’, i ze szlaehty”. Otóż jećli vyrt|l»iłj* i^kse ||| ze sidadkżjr, jedynkę zamienia się na