przy oprawianiu) ma u dołu iftnotowm© ołówkioin: WfaumoM BlfoL brodowej B»pp. s> 7 u dołu jako wskazówka następ-nego arkusza „a drugi” (początek w, 233 w akcie I). Piżmo bardzo staranne i wyraźno, od razu wskazujące, te jest to czysto pis. Poprawki interpunkcji robią czasem wrażenie, jakby robione byty odmiennym atramentem — mota dlatego, te kropki są w nieb grubsze od innych.
Opisał i wyzyska! ten autograf po ras pierwszy Józef Kallenbach; streszczenie rozprawy swej podał w ,,Sprawo zdaniach z czynności i podedceó Polskiej Akademii Umiejętności”, a całość ogłosił w „Przeglądzie Współczesnym” (nr 68 z r. 1227) pt. Wiadomość o autografie BaflaŚysy1). Dokładniej opracował rękopis i jego warianty w stosunku do pierwodruku Eugeniusz flawiymowicz (W iprsak ustalenie tekstu Balladyny1), Całkowite wyzyskanie ssuJlirili danych tego tekstu zawiera niniejsza edycja.
Osobno zachowa! etę autograf listu dedykacyjnego: dwie karty 4% ujęte dziś w ramki z marnego papieru i włączona w tom stanowiący w daismk Zakładu im. Ossolińskich nr 47261).
Wbrew obewfrymjąesj caaadats1 it pod sta rrtr w yn i tekstem dzieła jest wydany aa ty nie autora i przez niego skontrolowany pierwodruk, wymieniona uket uważać należy za równorzędne podstawy edycji krytycznej. Poeta wr testamencie dal wskazówkę: „JfeUadysf poprawić wwdlug manuskryptu”. Tym samym druków1 otlałWał nł—raklsr teksty aasadniesago.
Cacy naloty a tąp wyzuć wuśoeaic, aa edycja naukowa oprzeć się winna na autografie a pombrięcśam pierwszego paryskiego wydania t ByssjiSBiij. Przede wszystkim nie odpowiadałoby takim postępowanie rUnunfu Hłowaokiago, który nie napisał: „drukować spudlug maituslryypta”, loos tylko: „poprawić” «•. chciał «ip jedynie, by błędy usunąć przy pomocy rękopisu. Ale 4'^łHr^ siadsnis tekstów nie
pozwala na jednostronną decyzje, ula pozwala na uznanie, ze ilekroć różnią się ona między sobą, obowiązuje wersja pisana ręką twórcy.
Autograf zachowany nie byt owym tekstem, s którego drukowano tragedię balladową1); i jego wygląd, i brak wskazówek dla drukarza, brak jakich Łoi wiek notatek drukarni (jakie znajdują się przecież w ozy sto pUi1 jgtaaopy) dowodzi, Se poeta dla siebie sporządził Um osy stopi1, a drugi Jakiś rą-
Wipunifawą przeć J 1f sflssliishs etykiety tirmy pMwrtlij. w ióuą tum mSm kufńomy, «nc Ster 4K esy ju etreoie edwve> teej m córy liinydery MacjtcM Iriśij jeż aśe widać.
*) zwsmrt w — ienuwe sta Irriicm -■ fi mieslies w —secyae-pW1 dsłęfci ■pn>n|eMitdr szturm,
§ Per. jego spis «■ ustąpię Se Mmtwęy, W1. lSS rhrtpjwSB
*1 atwieedati te etasesie Esgcwinw ftewijfUKuics