korzystanie^z—metajęzyka jest konieczne zarówno ~3o twórczego przyswojenia języka ojczystego, jak i do"'
fnia z różnymi formami wypowiedzi używanymi przez I starszych i młodszych ludzi z ich otoczenia; budowa i wybór słów i zdań, ich dźwięk, kształt i znaczenie, synonimia i homonimia są żywo dyskutowane. Stałe
zarowno
'Niedostatek metajęzyka występuje u afatyków z zakłóceniami osi podobieństwa, określanymi jako „uszkodzenie sensoryczne” (Sensory impairment); mimo instrukcje nie mogą oni odpowiedzieć ekwiwalentnym słowem lub wyrażeniem na bodziec słowny badającego i nie umieją budować równań z par zdań. Pacjenci .ci tracą wszelką zdolność przekładu zarówno wewnątrz-językowego, jak międzyjęzykowego.
\ Uczenie^ę_4łieFW5zego_języka implikuje zdolność do metajęzykowych .operacji i niemożliwe jest opanowanie innyćlr^językow bez rozwinięcia—tej zdolności, Zała-"'marrie-^ię metajęzyka odgrywa ważną rolę w zaburzeniach językowych. Wreszcie pilne zadanie, które stoi przed językoznawstwem, systematyczna analiza znj czeń leksykalnych i gramatycznych, musi wyjść c badań nad metajęzykiem jako najbardziej wewnętr;
problemem językowym.
iśniej, że każdy korpunikat >mbinacji swoich składników z i o danego kod.tui>że szereg ukrj
bykowych stanowi podstawę t<
Przemówienie prezydialne przedłożone 27 grudnia 1956 r. na
Dorocznym Zebraniu Amerykańskiego Towarzystwa Językoznawczego autor poświęca pdmięci swego prawdziwego przyjaciela i odważnego bojownika o językoznawczą prawdę, Gyuli Lazicziusa.
Przelożyla Maria Renata Mayenowa