img150 (4)

działania podejmowane w eelu bezstresowego wprowadzenia dziecka w nowy świat. Twórcy programu powinni uwzględnić dynamiczny rozwój oraz bardzo duże zróżnicowanie w poziomie rozwoju emocjonalnego, społecznego, poznawczego dzieci i do nich dostosować proponowane działania i staw iane zadania.

Występują pewne ograniczenia w rozwoju dzieci, które nie sprzyjają adaptacji:

•    Niski poziom autoidentyfikacji.

•    Wrażliwość na bodźce. Układ nerwowy dziecka trzyletniego jest słaby i delikatny.

•    I.ahiiność emocjonalna. Zachwianie poczucia bezpieczeństwa, odczuwanie stanu zagubienia, braku oparcia.

•    Niski poziom rozwoju mowy.

•    Niski poziom rozwoju poznawczego i sposób poznawania pojęć czasu i przestrzeni. Małe dzieci poznają upływ czasu na podstawie własnego działania. Nie rozumieją określeń: później, po obiedzie, za godzinę.

•    Nieznajomość nowego otoczenia, problemy z wykonywaniem czynności samoobsługowych.

•    Trudności w rozumieniu stosunków społecznych. Dziecko nie czuje się częścią nowej grupy społecznej. (J. Lubowiecka. 2000).

Jednocześnie w rozwoju dzieci pojawiają sic tendencje, które przemawiają za podjęciem edukacji przedszkolnej. Jest to przede wszystkim wyrost autonomii dziecka wobec matki (opiekuna), jego rosnąca niezależność, samodzielność w zaspokajaniu podstawowych potrzeb fizjologicznych, rozwój potrzeb poznawczych i zainteresowania światem, a także poszukiwanie nowych kontaktów społecznych i uwagi innych (dorosłych i rówieśników).

Ponadto często bardzo ważnym argumentem przemawiającym za zapisaniem malucha do przedszkola jest podjęcie pracy zawodowej przez matkę. Należy uśw iadomić rodzicom, że nie powinni demonizować faktu oddania dziecka do przedszkola. Najczęściej jest ono miejscem, gdzie ich pociecha rozkwita, a niesprzyjające przystosowaniu zjawiska w rozwoju dziecka można, jeżeli nie wyeliminować, to znacząco złagodzić, zaspokajając jego najważniejsze potrzeby. Jednakże podstawą pomyślnego działania w tym względzie jest wiedza o trudnościach, jakie dziecko ma do pokonania w początkowym okresie pobytu w przedszkolu oraz pełna współpraca rodziny i nauczycieli.

Ponieważ rozpoczęcie edukacji przedszkolnej przez dziecko jest też dużym przeżyciem dla jego rodziców, przedszkole powinno podjąć działania zmierzające do rozładowaniu negatywnego napięcia emocjonalnego zarówno dzieci, jak i ich rodziców.

Ważne, aby pierwsze kontakty przedszkola z rodziną wychowanka zostały nawiązane na kilka miesięcy przed rozpoczęciem roku szkolnego (najpóźniej maj, czerwiec). Rodzicom należy stworzyć możliwość zapoznania się z budynkiem, wyposażeniem i wymaganiami placówki, organizacją i trybom życia w przedszkolu oraz z pracownikami i przyszłymi nauczycielami ich dzieci (zebrania, spotkania z nauczycielami i dyrektorem, rozmowy, zwiedzanie przedszkola). Rodzice mają wtedy czas na lepsze przygotowanie malucha do przedszkola (nauka samoobsługi), a sami zyskują spokój, że zrobili wszystko, by dziecku pomóc. Mogą wyjaśnić swoje wątpliwości, oswoić się z nową sytuacją. 7, tych kontaktów odnoszą korzyść również nauczyciele, gdyż poznają

10