IMG!74

Cumami wygodniej jest posługiwać się molowym .lopnlem**wllt.nle X_v Uef

niowonym jako stosunek ilości kmoli wilgoci do ilości kmo ' ^

_x n ?£■ (kmol pary/kmol gazu suchego)    U U

ⁿg

Din molowego stopniu zawilżenia równanie (ll .Bc) przckszUiłcu się ilo postaci.

Masę odniesieniu dla wielkości właściwych -.tanowi {\*X) kg gazu wilgotnego fninlpię właściwa i\+X) kg gazu wilgotnego wyznacza sic / zależności.

h*x ^min ⁺ x 'V    CU.18)

Dla ga/u wilgotnego nienasyconego i nasyconego relacje (1 l.\H) można zapisać 0 postaci:

w

01.12)

P - P_P P~ <P/\

Zawartość wilgoci w gaz.e odnoś, się do jednostki ga/u suchego. Jest to dogodne, ponieważ ilość gazu suchego mc ulega zmianie w przemianuc t gazu wi go g . o-ntąc wielkości właściwe </. u. ...) dla gazu wilgotnego, odnosi się je to akiejjego ilości, która zawiera 1 kg lub I kmol gazu suchego. Jednostką Więc (l+A) kg lub (I +X_t) kmol gazu. Równanie Clapeyrona dla gazu wilgotnego możemy zapisać w postaci:

_PVmM_g(l + X)RT    ^(1U3)

W równaniu (11.13) występuje zastępcza stała gazowa K gazu wilgotnego. War tość jej wyznacza się z zależności:

R

** +X‘^rp

\ + X

Gęstość gazu wilgotnego jest równa sumie gęstości gazu suchego i pary p y ciśnieniach cząstkowych:

(11.15)

P = Pg⁺Pp

Po zastosowaniu równania Clapeyrona dla gazu suchego t pary równani ( irzyjmujc postać:

El*	Łł	)I~a-
	V	}t RgT

(1+*)

(11.16)

Gęstość gazu wilgotnego nienasyconego, po uwzględnieniu równania Clapeyrona. iwa Dałtona i wzoru (11.6a), określa równanie:

i/tx “ ^cpt

ic:

Cpg, c_pl, ciepło właściwe przy stałym ciśnieniu odpowiednio dła gazu suchego

i pary. w |kJ/(kg K)).

T„ temperatura odniesienia, w |KJ.

r₍₎ - ciepło parowania w stanic odniesienia o temperaturze To. w (kJ/kg).

Entalpię (1+AT) kg gazu wilgotnego przesyconego z mgłą ciekłą wy/n acz u się t relacji:

i,+x-c„ęr-T₀)+x"[r_a+c„ęr-T₀) 1+

+ (X -X")c_c(T-T₀)

gdzie c_c - ciepło właściwe tngly ciekłej, w (kJ/(kg K)|.

Entalpię (l-*vV) kg gazu wilgotnego przesyconego z mgłą lodową wyznacza się z relacji:

*#♦* =c_pk(T-T_u) + X >₀ +_Cpn(T-T_u))--{X-X*)[q,-c_a(T-T_u))

gdzie:

q, - ciepło topnienia, w [kJ/kgJ. ^c, - ciepło właściwe fazy stałej, w (kJ/(kg-K)J.

Kntnlnie / uazu wilgotnego, znając //, _v. można obliczyć ze wzoru

(11.20)

(11.21)