IMG�20

96 tUtGI FUANDffUO

PIERWSZY AKTOR

No więc... Jeżeli lak, to nie powinna panienka być ta-kę... Pozwoli panienka* że jej zdejmę ten kapelusik? Ą Pierwszy Aktor mówi tę kwestię takim tonem l g takim atutem, te Pasierbica, chociaż nakryła sobie usta rękami, nie mota powstrzymać hałaśliwego śmiechu, który mimo lei woli przędz lara się przez palce

PIERWSZA AKTORKA obrażona, wracając na swoje miejsce Nie mam ochoty błaznować dla tej...

PIERWSZY AKTOR Ja także niel Skończmy z tymi

DYREKTOR

do Pasierbicy, z krzykiem Niechże pani już raz przestanieI

PASIERBICA

Tak jest, proszę mi wybaczyć... proszę mi wybaczyć...

DYREKTOR

Pani jest ile wychowana i tylel Zarozumialskal

OJCIEC

usiłując wtrącić się

Tak, proszę pana, to prawda, to prawda, ale niech jej pan wybaczy...

DYREKTOR wchodzi na scenę

Cóż ja mam wybaczyć! To po prostu nieprzyzwoite!

OJCIEC

Tak jest, ale proszę mi wierzyć, że ta scena robi tak dziwne wrażenie...

DYREKTOR

Dziwne! Jak to dziwne? Dlaczego dziwne?

OJCIEC

Ja podziwiam, proszę pana, naprawdę podziwiam pańskich aktorów, tego pana

Wakazu/a na Pltrwutyo Aktóra

i tę panią

Wskazuje na Plerwazę Aktorkę ale oni., to na pewno nie my...

DYREKTOR

Oczywiście 1 Jakie mają być „wami", skoro to są aktorzy?

OJCIEC

Właśnie* aktorzy! 1 oboje dobrze grają nasze role. Ale proszę mi wierzyć, ie nam się wydaje czymś zupełnie Innym to. co usiłuje być tym samym, a tymczasem nie jestl

DYREKTOR

Jak to: nie jest? Więc czymże jest?

OJCIEC

Czymś. co... staje się nimi. a już nie jest nami..

DYREKTOR

Z konieczności 1 Mówiłem to już panu.

OJCIEC

Tak. rozumiem, rozumiem...

DYREKTOR

No, więc dość już tegol

Zwracając się do Aktorów

To znaczy, później zrobimy próby takie jak zwykle, tylko między nami. Próby w obecności - autora to dla mnie po prostu katastrofa! Nigdy nie są zadowoleni 1