II. Hanka o stosunkach międzynarodowych,,.
praw człowieka 1 stosunków pracy, aby zapewnie możliwości 'wyżywienia, pracy i rozwoju wszystkich ludzi.
Czwartym przejawem humanizmu nauki o stosunkach międzynarodowych jest poznawanie zjawisk i procesów kulturowych w święcie oraz wskazywanie prawidłowości ich dynamiki. Wiedza ta ułatwia zrozumienie potrzeby i mechanizmów międzynarodowej wymiany dóbr kultury w ramach pluralizmu kultur. Pomaga też tworzyć normatywiio-instytucjonalne mechanizmy ochrony tożsamości kultur narodów i państw oraz kojarzenia tej tożsamości z procesami przenikania się kultur w skali regionalnej i globalnej. Humanizm ter? jest zdecydowanie przeciwstawny postmodernistycznym koncepcjom tzw. kryzysu kultury w Mc Świec te.
Piątym wreszcie przejawem humanizmu nauki o stosunkach międzynarodowych jest badanie polityk zagranicznych państw oraz promowanie wśród decydentów i wykonawców tych polityk najbardziej racjonalnych i twórczych celów, zgodnych z najwyższymi interesami społeczeństw, narodów i państw. Z porównania polityk zagranicznych różnych państw i z dynamiki całości środowiska międzynarodowego można wnioskować na temat pożądanego, tzn. przyjaznego społeczeństwom i państwom, ładu międzynarodowego, który w działaniach praktycznych należy promować, realizować i utrwalać. Ze względu na to, że międzynarodowe stosunki polityczne mają prymat wśród pozostałych rodzajów stosunków międzynarodowych, od nich w największym stopniu zależy zakres możliwości wyrażania i zabezpieczania interesów społeczeństw, narodów i państw za pośrednictwem organizacji międzyrządowych i pozarządowych oraz instytucji międzyrządowych i transnarodowych.
Ogólnie można stwierdzić, że humanistyczny ładunek nauki o stosunkach międzynarodowych jest. znacznie większy niż innych dyscyplin humanistycznych. Świadczy on o niezbędności posługiwania się w lej nauce metodami innych nauk, zarówno humanistycznych jak i ścisłych. Dlatego nauka ta uznaje zasadę wielodyscypli-namości w procesie poznawania najszerszej dziedziny stosunków społecznych jaką są stosunki międzynarodowe.
;li:A
■
W .
M-
■ii
Si-/.-.-,
|f
,v'X;:v.'- •.
II
w-.\
I
»
;-vA.'.
•• -N-.\v
/Y-w ■
-•MW- .
wag
_________Bibliografia
Aiker Hayward R„ Re.discoveries and Reformulations. Uumanistic
Methodologies for International Stucu.es, Cambridge 1996,
Babbie Bari, The Basic ofSocial Research„ 2nd Ed,4 Wadsworth 2002. Bergstrasser Arnold, Weltpolitik ais Wissenschąft, Koln 1965.
Baylis John and Smith Steve(ads), The Globalization of World Po li~
tics. An Inrroducłion to International Relatiom, Oxford 1997.
Bobrow David, International Relatiom: New Approaches. New York 1968.
Bolesta-Kukułka Krystyna, Socjologia ogólna. Warszawa 2003, s. 171-175.
Bou Id ing Elise, Building a Global Cml Cul turę, Syracuse 1990.
Bierzanek Remigiusz. 'Współczesne stosunki międzynarodowe, War-szawa 1972,
Braillard Philippe, Philosophie et relatiom internationales, Geneve 1974.
Brown C., Understanding International Relatiom. London 1997.
Burłacki F. M,, Gałkin A., Sociologija. Politika. Mieidunarodnyje otnoszenijo, Moskwa 1970,
Carr Edward li., The Twenty-Years Crisis 1919-1939: an Introduc-tion to the Siudy of International Re lat i ans, London 1939.
Choduhski A,. Wstęp do badań politologicznych, Gdańsk 1995. Colard Daniel, tes Relatiom internationales5 Paris 1977, s. 15-32.
Cecil V, Crabb, Jr., Nations in multipolar World, New York 1968. s, 1-25.
Deutsch Karl W.{ The Ancdyńs of International Relatiom, Englewo-
od Cliffs 1968,
Ehrlich Ludwik, Wstęp do nauki o stosunkach międzynarodowych, Kraków 1947.
47