Zjawisko to leży u podstaw teorii treningu sportowego i w zakresie budowania siły mięśniowej znajduje szczególne zastosowanie, którego skutki widoczne są nader jaskrawo w okresie startowym i na zawodach.
Metoda body building w wariancie podstawowym jest działaniem obliczonym na wszechstronny rozwój sylwetki. Jak w przypadku wielu innych metod, opracowano oczywiście szereg modyfikacji, które znacznie różnią się od wersji podstawowej. Stosowanie zasadniczej formy zaleca się szczególnie początkującym i średnio zaawansowanym zawodnikom wszystkich dyscyplin sportu, związanych z rozwojem czy koniecznością przejawiania siły mięśniowej. Nic oznacza to w żadnym przypadku, że w podstawowej formie nic korzystają z niej zawodnicy zaawansowani czy mistrzowie. Pod względem szerokości spektrum zainteresowań jest ona metodą uniwersalną i szczególnie w okresie przygotowawczym makrocy-klu treningowego stosują ją niemalże wszyscy zawodnicy dyscyplin związanych z siłą.
Najczęściej stosowaną formą prowadzenia treningów tą metodą jest forma stacyjna. Z reguły wyznacza się około 10-12 ćwiczeń - stacji oddziałujących na cztery podstawowe grupy mięśni ludzkiego ciała:
- mięśnie kończyn górnych i obręczy kończyny górnej,
- mięśnie kończyn dolnych i obręczy biodrowej (miednicznej),
- mięśnie brzucha i przedniej strony tułowia,
- mięśnie grzbietu i tylnej strony tułowia.
Jeżeli wybierzemy 12 ćwiczeń, to łatwo obliczyć, że na każdą z wymienionych grup mięśniowych przypadają po 3 ćwiczenia. Powinny być one ustawione w takiej kolejności, aby ćwiczenia na tę samą grupę mięśni nie następowały po sobie. Pozwala to na przedłużenie czasu względnego wypoczynku tych mięśni, a co za tym idzie, daje możliwość efektywniejszego wykonania następnego ćwiczenia.
Mówiąc o działaniu metodycznym, musimy przyjąć pewne miary, które umożliwiają nam szacowanie obciążeń, a także ich odpowiednie zwiększanie i zmniejszanie. Przystąpienie do treningu metodą kulturystyczną powinno być poprzedzone oszacowaniem możliwości maksymalnych adepta w poszczególnych ćwiczeniach.
Sprawdziany mogą być przeprowadzane przy zastosowaniu metody ciężkoatle-tycz.ncj, dzięki której możemy dość precyzyjnie ustalić CM, a następnie obliczyć ciężar, z jakim ćwiczący powinien rozpocząć pracę metodą budowania ciała.
W przypadku gdy mamy do czynienia z osobami, co do których obawiamy się, że sprawdzenie ich możliwości maksymalnych mogłoby być nierzetelne lub niebezpieczne ze względu na ich „kondycję ogólną”, przeprowadzamy ocenę ich szans na podstawie liczby powtórzeń, które potrafią wykonać z mniejszymi ciężarami. Można tego dokonać, posługując się ustaleniami K. Bergera (1%1), mówiącymi, żc 10 powtórzeń można wykonać z obciążeniem około 80% CM, a 5 powtórzeń z 90% C'M. Po sprawdzeniu tych proporcji i dokonaniu prostego wyliczenia możliwe jest
30