motyw kobiety�

-Izabela Łęcka z „Lalki” - rozkapryszona arystokratka, zarozumiała, snobka, niezdolna do miłości, intrygantka, przyczyna cierpień, materialistka, manipulantka. Źle kończy.

-Aleksander Dumas - „Dama kameliowa” - historia paryskiej kurtyzany, Małgorzaty Gautier, zakochanej w młodzieńcu z dobrego domu, która na prośbę ojca wybranka wyrzeka się szczerego uczucia, by nie niszczyć ukochanemu kariery. Umiera na suchoty. Poświęcenie w imię miłości. -Lew Tołstoj „Anna Karenina” - kobieta kochająca w sposób patologiczny, walczy o uczucie -odchodzi od męża, ale jest chorobliwie zazdrosna i ma wyrzuty sumienia, co doprowadzą ją do samobójstwa - rzuca się pod pociąg.

-"Zbrodnia i kara” Fiodor Dostojewski - Sonia Marmieładówna, dzięki wytrwałości, cierpliwości, ciągłej obecności zyskuje uczucia Rodiona Raskolnikowa, który dzięki niej doznaje metamorfozy. Zbawienny wpływ kobiety na mężczyznę.

-Emil Zola „Nana” - historia fantastycznej femme fatale, córka praczki, bardzo seksowna kurtyzana, prowadzi wszystkich mężczyzn do destrukcji, symbol zgnilizny moralnej. Umiera w samotności na ospę.

-Trylogia Sienkiewicza - w każdej z części Sienkiewicz rysuje jakąś kobietę wyidealizowaną: Oleńka, Helena czy Basia - ale o każdą trzeba walczyć, bo dostaje się w ręce wroga. Kobieta obiektem westchnień i siłą napędową działań.

-Władysław Reymont „Chłopi” - Jagna Pacześ (Borynowej). Spośród wielu zalotników wybrała żonatego Antka, ale, pozostając bezwolna, zdominowana przez matkę i żądna bogactwa, zgodziła się bez oporu na ślub ze starym, ale mogącym imponować kobietom Boryną. Zdradzając męża przekroczyła granice moralne wyznaczone przez wiejską społeczność, za co została okrutnie ukarana, poddana samosądowi. Poniżona, doświadczywszy ostracyzmu, szukała schronienia u brata Szymka. Jagna nie była kobietą złą, wstydziła się niektórych swych postępków, obawiała wiejskiej opinii, chociaż nie podzielała moralnych zasad uznawanych przez społeczność, w której przyszło jej żyć. Nie umiała oprzeć się pokusom, nie czuła więzi z gromadą i nie zabiegała o jej akceptację. Pozostawała inna, odmienna od wiejskich kobiet. Była niczym fatum przynoszące nieszczęście sobiei wiążącymsię z nią mężczyznom. Ta postać może być uznana za młodopolską femme fatalne - kobietę fatalną, niszczącą życie mężczyzn, odbierającą serce, burzącą spokój duszy, łamiącą kariery. Jagna jest postacią samotną, tragiczną, odrzuconą przez wiejską społeczność w rzeczywistości nie za swe winy, ale ukaraną za wszystkie nieszczęścia spadające na Lipce...

-Stefan Żeromski „Siłaczka” - Stasia Bozowska, idealistka, poświęcenie dla swych idei, wierność przekonaniom, ale śmierć i porażka.