\
ARMATA PRZECIWPANCERNA
W ostatnim okresie przed wybuchem II wojny światowej, w wyniku doświadczeń wojny domowej w Hiszpanii, grubość pancerzy czołgów wzrosła i dla typów ciężkich dochodziła do 50 mm i więcej.
Tymczasem armata ppanc 37 mm wz 36, używana w armii polskiej, nie była w stanie przebić pancernych płyt cementowanych o grubości 40 mm, coraz powszechniej stosowanych w wozach bojowych. Ponadto łoże armaty wz. 36 było dostosowane wyłącznie do ciągu konnego. Przeprowadzone latem 1937 r próby jej holowania przez pojazdy mechaniczne wykazały nadmierne zużycie elementów działa oraz liczne uszkodzenia.
W tej sytuacji Departament Uzbrojenia przystąpił do opracowania armaty ppanc 47 mm o większej sile przebicia oraz o konstrukcji łoża przystosowanego przede wszystkim 'do trakcji motorowej. Z szeregu projektów rysunkowych, szef Sztabu Głównego gen. Wacław Stachiewicz zaakceptował do produkcji prototy-
I
powej Ówa typy oznaczone roboczy mi symbolami ,,a" i ,.b" W celu jal* najszybszego potwierdzenia wyni ków obliczeń na przebijałność, zamo wiono w drugiej połowie 1938 r. wTo-warzystwie Starachowickich Zakładów Górniczych lufę, a w Zakładach Amunicyjnych ..Pocisk" amunicję W kwietniu 1939 r. przeprowadzono pierwsze próby strzelnicze Ze względu na brak właściwego łoża nową lufę wmontowano do lufy 75 mm armaty polowej wz. 1897.
Z czterech typów pocisków wyko-
Typ ..a"-położenie bojowe