2013-03-02
®Na etapie kontemplacji niezbędne jest też ustalenie celów, które osoba chce osiągnąć w wyniku zmiany.
»Aby je sobie uświadomić, należy
odpowiedzieć na pytania:
> siakie dokładnie zachowania chcę zmienić!" oraz
> W jaki sposób będę mierzyć i kontrolować swoje postępy?"
® Pomocna w poszukiwaniu odpowiedzi na te pytania jest analiza funkcjonalna ABC.
® Na tym etapie bilans zysków i strat pokazuje, że szkody wynikające z zachowania problemowego są większe, niż dostrzegane korzyści.
®Etap poprzedzający działanie- wzmacnia się przekonanie, że warto się zmienić.
® Osoba ocenia własne możliwości dokonania zmiany.
«Osoba może wciąż przejawiać zachowanie problemowe, ale chce już je zmienić.
a. Wyzwalacze danego zachowania- tj. sytuacje, bądź myśli, które są uruchamiane przez te sytuacje. W pewnych okolicznościach są one zautomatyzowane, (poj. się bez naszej kontroli i świadomości).
Aby je sobie uświadomić (i zobaczyć ich wpływ na zachowanie), Sara powinna spytać siebie: „Dlaczego chcesz to zjeść!", „Dlaczego myślisz, że musisz to zjeść!"- dzięki temu wykształci w sobie nawyk wglądu i zarazem uczciwego odpowiadania na pytania, czy istnieje powód dla konkretnego zachowania, czy też reaguje w sposób nawykowy na określone sytuacje.
® Ważne, aby osoba dokonała upublicznienia zaplanowanej zmiany po uprzednim opracowaniu bardzo szczegółowego planu działania.
eTu widać szczególną rolę otoczenia, który może służyć wsparciem merytorycznym, w jaki sposób zmiany te można i należy zaplanować, ale także warto zadbać o jego restrukturyzację.
® W tym przypadku można zastosować metodę kierowania- osoba potrzebuje konkretnych wskazówek, w jaki sposób należy postępować (np. układać menu).
B. Konkretne problemowe zachowanie
C. Konsekwencje zachowania (tzw. wypłaty), które pełnią rolę wzmacniającą- to przyjemność, której doświadcza osoba w efekcie danego zachowania
® Dalsza praca powinna zmierzać w kierunku znalezienia innych sposobów na uzyskanie tych konsekwencji.
® Na tym etapie otoczenie dostrzega już modyfikacje w zachowaniu osoby, co może działać na nią jako dodatkowy motywator (przy założeniu, że środowisko wspiera te zmiany i docenia je).
e Wiele osób (w tym profesjonaliści) stawiają znak równości między działaniem a trwałą zmianą w zachowaniu lekceważąc wysiłek, jaki trzeba włożyć w podtrzymanie zmiany i tym samym przyczynia się do zaniechania dalszego działania na rzecz wprowadzania trwałych modyfikacji w zachowaniu.