przekonująco wyjaśnić wiele zjawisk dotyczących kształtowania się i ewolue^. przestrzeni funkcjonalnej. Właśnie w tworzącym się dziś systemie gospodarki światowej, w którym narastają procesy współzależności, mamy równolegle do czynienia z tworzeniem się układów zależnych w zakresie działalności gospodarczej, społecznej czy politycznej, także w ujęciu funkcjonalnym. W tym przypadku „centrum” — „przestrzeń centralna” rozumiana być może także jako ośrodek innowacji, postępu technicznego i rozwoju najbardziej nowoczesnych dziedzin produkcji, a więc również dominacji o charakterze funkcjonalnym w stosunku do „przestrzeni peryferyjnych”, gdzie występują dziedziny produkcji mniej złożone i nastawione tym samym na adopcję postępu pochodzącego 2 „centrum”. Jest sprawą oczywistą, że dominacja „centrum” w sensie gospodarczym ma swoje reperkusje również w płaszczyźnie politycznej. Może mieć ona charakter bezpośredni, łatwo dostrzegalny, ale także może oddziaływać pośrednio i w sposób bardziej rozłożony w czasie. Konsekwencją będzie tu jednak również tworzenie nowych i bardzo istotnych podziałów przestrzennych, których geografia polityczna nie może ignorować.
Tych kilka refleksji na temat rozwoju zależnego i współzależnego pozwala stwierdzić, że te dwie sytuacje nie wykluczają się wzajemnie. Bardzo często mamy w rzeczywistości do czynienia z sytuacją, którą można by w gruncie rzeczy określić jako rozwój zależny/współzależny. Niemniej każda z tych sytuacji, czy to występując oddzielnie, czy też współwystępując, powoduje twofżenię się różnych form organizacji przestrzeni lub też struktur gospodarki ,pjzer strzennej danego terytorium. Oddziałują też one na układ stosunków spał«i£-nych i politycznych poszczególnych terytoriów, regionów czy państw, wreszcie na układ stosunków międzypaństwowych i międzynarodowych. Badanie tych układów i ich wzajemnych powiązań stać się powinno przedmiotem zainteresowania geografii politycznej.
Gospodarka światowa a geografia polityczna. Tworzenie się gospodarki światowej jest już dzisiaj faktem obiektywnym. Nauki geograficzne, w tym również geografia polityczna, muszą wyciągnąć z tego wnioski dla dalszego rozwoju i ukierunkowania swoich badań. Mamy tu bowiem do czynienia ze zjawiskami jakościowo nowymi: gospodarka światowa nie jest prostą sumą danych o gospodarkach poszczególnych krajów (na marginesie warto wskazać, że tego rodzaju ujęcia przeważały na ogół dotąd w większości opracowań geograficznych). Gospodarka światowa sama podlega ewolucji, a z drugiej strony oddziałuje na gospodarki poszczególnych krajów, nawet jeśli nie są w pełni jeszcze z nią zintegrowane. Należy jednak w związku z tym mieć na uwadze, iż polityka gospodarcza poszczególnych krajów, a także ich polityka społeczna w coraz większym stopniu poddawane są wpływowi procesów zachodzących w sferze globalnej działalności gospodarczej. Nieznajomość tych^ procesów, nieuwzględnianie ich, a tym bardziej przeciwstawianie się im, prowadzić musi wcześniej czy później w danym kraju do powstania dysfunkcyjności w jego systemie społeczno-gospodarczym i przeŚtrźeiT nym, czemu towarzyszyć muszą napięcia polityczne. Dzisiejszy rozw^| ^jjosjv>-darki światowej prowadzi zresztą do powstawania wielu prawidłowości1, które z raoji'swojego znaczenia dla organizacji przestrzeni powinny stać się również przedmiotem! zainteresowania geografii politycznej.
Konsekwencją powstawania i rozwoju gospodarki światowej jest tworzenie własnej struktury produkcji, struktury obiegu dóbr i usług, struktury przestrzennej. Dla prowadzonych w tym zakresie badań geograficznych niezmiernie istotny jest fakt, że mamy do czynienia również z nowym uwarunkowaniem w zakresie lokalizacji wielu działalności gospodarczych. Można się nawet zastanawiać, czy nie powinno się dziś poddać rewizji lub prze formułowaniu wielu dotychczasowych ustaleń dotyczących teorii lokalizacji, u podstaw których leżała także pełna autonomia decyzji gospodarczych i politycznych państwa w stosunku do jego terytorium.
W związku z tworzeniem się gospodarki światowej mamy też do czynienia z integracją poszczególnych rynków siły roboczej i częściowo ich internacjonalizację. Ma to także daleko idące konsekwencje, jeśli chodzi o wspomniane wyżej procesy lokalizacji działalności gospodarczych. Odnosi się to przede wszystkim do wielkich korporacji ponad- i wielonarodowych (ale nie tylko). W ramach tworzonych przez siebie przestrzeni funkcjonalnych, w skali światowej, konkurują one ze sobą i dokonują podziału rynków, ale równocześnie znajdują sprzyjające warunki do lokalizacji nawet poszczególnych faz działalności produkcyjnej w różnych miejscach na świecie, biorąc pod uwagę zróżnicowanie np:;kosztów siły roboczej (ale także innych czynników warunkujących opłacalność prpdukcji). Mamy tu więc często do czynienia z przestrzennym rozproszeniem',^ w skali międzynarodowej, działalności poszczególnych przedsiębiorstw. Istnienie tej względnej swobody lokalizacji pociąga za sobą daleko idącą rekonstrukcję struktury gospodarczej (w tym także struktury gospodarczej na szczeblu regionalnym w ramach danego państwa) zarówno w krajach wysoko, jak i słabo rozwiniętych. Jeśli chodzi o kraje wysoko rozwinięte, wyraża się to m in. likwidacją czy ograniczeniem działalności przemysłowych bardziej tradycyjnych, pracochłonnych, a tym samym w istniejących warunkach mniej opłacalnych. Dotyczy to również np. przemysłów uciążliwych dla środowiska. Są one przenoszone do krajów Trzeciego Świata, tam rozbudowywane, przyczyniając się w jakiejś mierze do ich rozwoju. W pewnych przypadkach może to stanowić ważny impuls do dalszego, bardziej autonomicznego już rozwoju. Znamiennym pod tym względem przykładem mogą być niektóre kraje Dalekiego Wschodu.
Sygnalizowane wyżej problemy świadczą o tworzeniu się nowych form międzynarodowego geograficznego podziału pracy, nowych form zależności i współzależności, powiązań oraz przepływu dóbr czy usług. Znajdują one także swoje odzwierciedlenie nie tylko w istniejącym układzie stosunków politycznych, ale także w istotny sposób wpływają na ich modyfikację, dlatego powinny stać się one przedmiotem szczególnego zainteresowania również ze strony geografii
2Q Geografia polityczni ogólna 305
J. Kleer, 1981 Gospodarka światowa; prawidłowości rozwoju, PWE, Warszawa.