Obraz

Jadwiga Jasny-Mazurrk

Kilka dni temu zachorowała babcia Marcinka.

Muszę do niej pojechać postanowiła mama.

Oczywiście — zgodził się tata.

Ale jak wy tu sobie beze mnie poradzicie? —zmartwiła się mama.

My?! My jesteśmy samodzielni, prawda? lala mrugnął do synka.

No pewnie odpowiedział Marcinek.

No i mama pojechała.

* + «>

Pierwszego dnia Marcinek z tatą jedli sanie kanapki, popijając herbatą. Drugiego dnia tata poszedł rano do sklepiku i kupił mleko, z którego zgodnie postanowili ugotować budyń malinowy. Tego, co się podczas gotowania działo, nie da się opisać to trzeba było sfilmować i pokazywać w telewizji jako program rozrywkowy.

Ale to wcale nie było śmieszne. Kuchnia cala zachlapana, wszędzie swąd przypalonego mleka, a budyń w niczym nie przypominał tego, jaki przyrządzała mama. Hyla to brązowawa maź z pływającymi grudkami.

Dobrze, że mama tego nie widzi ucieszył się tata.

Jestem głodny — powiedział Marcinek, lego dnia już więcej nie gotowali.

Poszli do pizzerii.

* * *