Celem ćwiczenia jest doświadczalne wyznaczenie momentu oporów ruchu oraz współczynnika tarcia w miniaturowych łożyskach ślizgowych typu zegarowego.
Łożysko ślizgowe składa się z czopa i panewki. Zadaniem tego zespołu jest podtrzymywanie obracających się elementów konstrukcyjnych (np. wałów, osi, dźwigni, kół), przeniesienie ich obciążenia na podłoże przy zapewnieniu jak najmniejszego tarcia ślizgowego między nimi, w celu minimalizacji strat energii [5]. W urządzeniach precyzyjnych i mechatronicznych znajdują między innymi zastosowanie miniaturowe łożyska ślizgowe o specjalnej konstrukcji, tzw. łożyska typu zegarowego. Specyficzne cechy tych łożysk ślizgowych to:
- małe wymiary i wynikające z tego problemy konstrukcyjne i technologiczne,
- przenoszenie małych sił, przy jednoczesnym występowaniu dużych wartości naprężeń i nacisków (mała powierzchnia rzeczywistego styku czopa i panewki),
- brak smarowania lub niedostateczne smarowanie (najczęściej jednorazowo przy montażu).
Łożysko ślizgowe typu zegarowego [4, 6] w najprostszym wykonaniu przedstawione jest na rys. 1.1.
Czop 1, stanowiący zakończenie wałka, ułożyskowany jest bezpośrednio w płycie łożyskowej 2, która jest jednocześnie nośną płytą szkieletu mechaniz-
7