OrganizacjaQ

7.6. Praca na wysokościach

Wiele procesów budowlanych odbywa się w warunkach pracy na wysokościach, co wynika z przestrzennych cech obiektu budowlanego. W budownictwie przyjmuje się, że nie ma wysokości bezpiecznej. Każda praca powyżej poziomu stałego podłoża stwarza zagrożenie upadku z wysokości.

Przed upadkiem z wysokości bezpieczeństwo zapewniają:

•    urządzenia o działaniu zespołowym—• bariery z rur i linowe, balustrady, pokrywy otworów i siatki ochronne,

•    ochrony indywidualne—pas z liną bezpieczeństwa, szelki lub kombinezon z liną bezpieczeństwa, amortyzator, urządzenie samoblokujące.

Bariery stosuje się przeważnie wzdłuż obwodów montowanych stropów oraz jako zabezpieczenia otworów drzwiowych, np. szybów dźwigowych. Balustrady są montowane zaraz po wykonaniu biegów i podestów klatek schodowych. Słupki barier, poręcze i balustrady wykonuje się przeważnie z rur stalowych. Słupki barier są w rozstawie do 3 m, w odległości minimum 0,3 m od niebezpiecznych krawędzi. Słupki barier linowych mogą być rozstawione najwyżej co 6 m i w odległości co najmniej 1 m od niebezpiecznych krawędzi. Liny są wykonywane ze sznura sizalowego, a końce ich po naprężeniu zaczepia się w uchwytach słupków za pomocą zatrzaśników. Poręcze balustrad i barier rurowych oraz barier linowych osadza się w uchwytach słupków na wysokości 0,6 i 1,1 mi maksymalnie 0,15 m poza słupki.

Pokrywy otworów stropowych i szybów dźwigowych wykonuje się z blachy stalowej użebrowanej. Przed przesunięciem zabezpieczają je co najmniej cztery sworznie osadzone w narożach pokryw, tuż przy krawędziach otworu.

Siatki ochronne zabezpieczają pracujących i przedmioty przed upadkiem z wysokości. Siatki są wykonane ze sznura stylonowego o średnicy co najmniej 3,5 mm. Do ochrony ludzi stosuje się siatki o oczkach 7x7 cm, a do ochrony przedmiotów o oczkach nie większych niż 4 x 4 cm. Rozróżnia się siatki:

—    wspornikowe, składające się ze stalowej ramy (mocowanej pod kątem 45° do elewacji obiektu) i napiętej na niej siatki,

—    podwieszone, zawieszane pod stanowiskami pracy w odległości nie większej niż 3 m (nie mniej niż 1 m nad posadzką itp.) oraz minimum 2 m poza jego obrysem.

Pas bezpieczeństwa (rys. 7-3o) albo szelki bezpieczeństwa (rys. 7-3b), łącznie z linkami bezpieczeństwa, stanowią indywidualną ochronę pracownika przed upadkiem podczas wszelkich prac na wysokości. Do połączenia pasa lub szelek z punktem stałym konstrukcji stosuje się linki bezpieczeństwa wykonane ze stylo-nu, długości 1,4*8,0 m, liny asekuracyjne wykonane z przędzy konopno-pakulnia-nej skręconej z czterech żył o długości 15+30 m.

Amortyzatory (rys. 7-4a) są stosowane do linek bezpieczeństwa w celu zmniejszenia siły dynamicznej działającej w czasie spadania pracownika. Urządzenie samoblokujące (rys. 7-4b), łączące szelki lub pas bezpieczeństwa z punktem stałym

Rys. 7-3. Sprzęt ochrony indywidualnej: a) pas bezpieczeństwa, b) szelki bezpieczeństwa, c) linka bezpieczeństwa

Ryi. 7-4. Sprzęt ochrony indywidualnej: a) amortyzator włókienniczy, b) urządzenie ssunoblo-stacjonarne

105