P1090192

Zbigniew Jankowski

Nfedowiersz prosi:

Wypuść mnie z siebie, _chCę popatrzeć ci w oczy, usłyszeć twój głos, twoje mnie-czytanie drugim, trzecim, siódmym.

Wypuść, chcę doznać twojej, ich

zewnętrznosci,

od morza spojrzeć złotym chlustem, od nieba, komet wpadających w ciebie jak okruchy Boga.

Wypuść,

nie zabieraj mnie do ziemi,

nie chcę jak niedotwór zgnić w twoim ciele.

Wypuść, odpuść mi tę swoją zawziętą śmierć.

Sopot, 13 V 2006

(po trzynastu miesiącach świadomego niepisania)

Morzyszcze II

Bytując na powierzchni, mieszkamy tylko w miejscu po morzu - w morzyszczu.

Julian Przyboś

Pomału zabieram morzu ^mói wzrok, słuch, moje zanurzone ręce, pluszczące stopy,

* zmysłową cielesność, ^{ra szu}miała morzem, patrzyła nim