P1100463

w znacznie ściślejszym kontakcie z przyrodą, ma więc więcej nazw dla zjawisk przyrodniczych. Za chował pewne staroświeckie przedmioty, zwyczaje itp., a wraz z nimi ich nazwy. W sumie musi język wsi zawierać wielką ilość słów, w mieście nie używanych. Przez wyjazdy w góry ludzie miasta zetknęli się właśnie z wielu takimi wyrazami: hala, turnia, perć, siklawa, baca itd. W istocie jednak każda okolica ma pewną ilość swoich specjalnych wyrazów, uchodzą.one jednak uwagi inteligentów, bo się z nimi nie zetknęli równie blisko jak z góralskimi. Dość specjalne słownictwo muszą posiadać wsie rybackie położone nad morzem i jeziorami.

Zebranie słownictwa gwarowego ma ogromne znaczenie naukowe, dopiero bowiem w ten sposób ogarniamy mowę polską w całej rozciągłości; możliwe są badania, których bez tego by się nie dało wykonać. Słownik gwarowy umożliwia zrozumienie utworów pisanych choćby w części gwarą, a więc tak cennych rzeczy, jak Na skalnym Podhalu Tetmajera, Chłopi Reymonta, nawet Krzyżacy Sienkiewicza i wiele innych. Taki słownik ułatwia dalej artystom słowa przyswojenie sobie nowych wyrazów, przydatnych bardzo do odświeżenia języka literackiego. Właśnie w ostatnich kilkudziesięciu latach został język literacki wzbogacony sporą liczbą Wyrazów gwarowych. Słownik gwarowy ma wielkie znaczenie dla pewnych gałęzi wiedzy, zwłaszcza językoznawstwa i etnografii. Posiadamy Słownik gwar polskich Jana Karłowicza w 6 tomach (Kraków 1900--1911). Ma on wiele braków tak co do dokładności, jak pełni materiału i układu, ale pomimo wszystko jest niesłychanie użyteczny. Żaden naród słowiański długo nie miał nawet takiego..Stwierdzając te niedostatki, trzeba jeszcze pamiętać, że i koncepcja słownika, i główna część pracy nad zebraniem wyrazów zostały wykonane w samych początkach naszej dialektologii, przed jej wielkim rozwojem, który się rozpoczął dopiero po r. 1900, kiedy toMęsyszedl 1. tom Słownika gwar polskich. Karłowicz zdążył przygotować do druku tylko dwa tomy, trzeci zredagowali H. Łopaciński i W» Taczanowski, a pozostałe trzy — J. Łoś.

Słownik ten należy zastąpić bardziej nowoczesnym, tak co do zasobu wyrazów, jak co do sposobu opracowania. Prace nad Słownikiem gwar pobkich rozpoczął już przed wojną K. Nitsch, lecz dopiero w jakiś czas po II wojnie światowej prace przybrały żywsze tempo. I tej akcji patronuje Polska Akademia Nauk, utrzymująca osobną pracownię, działającą w Instytucie Języka Polskiego PAN w Krakowie. Druk, choć powoli, postępuje naprzód³². Szczególnie cenna jest zawarta w nim ludowa frazeologia. [W 1999 r. UP PAN wydał dwutomowy Indeks alfabetyczny wyrazów z kartoteki „Słownika gwar pobkich” opracowany pod redakcją prof. J. Reichana.]

Oprócz słowników, które — jak już wymienione — gromadzą słownictwo z całego kraju, istnieje co najmniej kilkadziesiąt słowników ograniczających się do oddzielnych wsi lub okolic. Mamy więc słowniki gwary podhalańskiej; Der Wortschatz der polnbchen Mundart von Sanki Annaberg (Słownictwo pobkiej gwary Góry Świętej Anny) R. Olescha, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur (T. I A-C, 1987, [T. IID-G1991, T. III H-K1993]) opracowywany przez zespół warszawski UP PAN.

A jednak ani słowniki historyczne języka polskiego, ani słowniki gwarowe nie zaspokajają w pełni historyka słownictwa polskiego. W jego warsztacie naukowym muszą się jeszcze znaleźć słowniki nazw miejscowych i osobowych, nieraz bowiem tylko imię ludzkie lub nazwa miejscowa potwierdzi istnienie w dawnej polszczyźnie jakiegoś wyrazu pospolitego, poza tym w słownikach nieuchwytnego. Można też dzięki nim uzyskać informacje o procesach językowych, np. uściślić ich datowanie. Polacy mogą się poszczycić posiadaniem monumentalnego dzieła pt. Słownik geograficzny Królestwa Pobkiego (t. I-XV), w którym zarejestrowano nazwy miejscowe z całego terenu objętego granicami Polski w czasach przedrozbiorowych³³. Istnieją ponadto słowniki miejscowości niektórych regionów Polski³⁴. Staropolskie imiona rodzime, zapisane przed r. 1300, zebrał i objaśnił W. Taszycki w studium Najdawniejsze pobkie imiona osobowe. On również wraz z zespołem Pracowni Onomastycznej