z przekładnikiem 'badanym. Wzór definicyjny dla błędu prądowego przybierze wtedy postać:
I0 - I. 2x fcw
X2w
I .0^ _ t •/jJ1
a 2x uizn ±2wlzn
i =
i2w ^izn
gdzie:
*2x' ^2w “ P**ądy wtórne przekładników
badanego i #*&rcowego.
Pomiar błędów przekładnika badanego sprowadza się zatem do wyznaczenia różnicy wartości i fazy prądów wtórnych. Jeżeli błędy przekł adnika wzorcowego nie są pomijalne, należy je dodawać do otrzymanych z pomiarów błędów przekł adnika badanego o
Dużą dokładność pomiaru różnicy prądów wtórnych osiąga się w układzie różnicowym, którego zasadę wyjaśnia rys. 3„ Przez opornik R płynie różnica geometryczna prądów wtórnych, równa
_^ą “ —2x " —2w
,11
Składowe 1^ oraz 1^ tej różnicy określają błąd prądowy i kątowy przekładnika. Widać to z wykresu wskazowego na rys. 4. Pomiar jest wykonany w'"układzie kompensacyjnym, który będzie bliżej omówiony w innym ćwiczeniu0
Rys. 3. Schemat układu różnicowego stosowanego przy pomiarach błędów przekładnika prądowego