P231110 250007

rys. j5) może powodować wystąpienie piku, który przeszkadza w analizie małych ilości WMtf tego jonu. W celu uniknięcia tego zjawiska należy zastosować dodatkową kolumnę (pułap* / kę) wyłapującą aniony z wody dejonizowanej.

Powtarzalność (precyzja)

SW przypadku chromatografii jonowej powtarzalność jest na wysokim poziomie. Współczynniki wariancji powtarzalności są stosunkowo niskie. Najniższy wynosi 0,41% w przypadku fosforanów, najwyższy natomiast dla jonów fluorkowych -2,21%

Wykrywalność i oznaczalnoSĆ

Najniższymi wartościami wykrywalności i oznaczalności charakteryzują się aniony których piki są ostre (np. F, Nnoż)* Aniony o pikach bardziej rozmytych (np. PO4 , SO4 *) charakteryzują się większymi wartościami wykrywalności i oznaczalności. Próg oznaczalności można jednak jeszcze zmniejszyć przez zastosowanie większej pętli oraz przez użycie wcześniej już wspomnianej karty DX LAN z oprogramowaniem PcakNct. Przesyłanie danych przez wyjście TTL (analogowe) może być przyczyną powstawania szumów.

Porównanie z metodami wg polskiej normy

Tradycyjne metody oznaczania nieorganicznych jonów są często praco- i czasochłonne. Analiza za pomocą chromatografii jonowej pozwala oznaczyć podstawowe aniony już w czasie ok. 20 minut. Ponadto do wad metod konwencjonalnych należy niespecyficzność, a wpływy obcych jonów są przyczyną dużych błędów pomiarowych i ograniczają stosowanie ich szczególnie w przypadku złożonych próbek. W tabeli 17 przedstawione są czynniki przeszkadzające w metodach zalecanych w polskich normach, które są prawdopodobnie przyczyną różnicy między wynikami otrzymanymi metodą konwencjonalną a metodą chromatografii jonowej. Szczególnie duże różnice wyników otrzymano przy oznaczeniu jonów o małym stężeniu (np. jony siarczanowe w próbkach 1, 3, 4, 8 z jezior WPN). Porównywalne wyniki otrzymano przy analizie jonów o dużym stężeniu (np. oznaczone chlorki w próbkach wody z terenu Poznania i jego okolic).

jon	Metoda	Czynniki przeszkadzaiac^M
F	Metoda potencjometryczna z użyciem elektrody jonoselektywnej
a'	Metoda miareczkowania azotanem srebra w obecności chromianu jako wskaźnika	jony NOj’, Br, I\ SCN", CfT,'* 1 ST,Fc(CN)«^4',Fc(CN)t', 1 NH/, CrO*
Nnoi	Metoda spektrofotometryczna z kwasem sulfanilowym i 1-nafty loaminą	Aminy alifatyczne, chlor wolny lub związany, miedź, żelazo
Br*	Metoda spcktrofotomeizyczna z oranżem metylowym	Jod
Nnoj	Metoda spektro folo metryczna z salicylanem sodowym	NOj
Hfl	Metoda molibden ianowa z kwasem askorbinowym jako reduktorem	Związki organiczne wywierające wpływ na zabarwienie powstałego kompleksu
so^	Oznaczanie siarczanów metodą tuibidy-mctryczną	-