PA180247

m /Inno Letricko-Kamiilsfca

*    Piekarski K : Pierwszy drukarz potoki: Kasper Straube? „Szpargały" IŁ 1; 1934 i i t. 22—26.

*    Korafop wystawy druków krakowskich XV—XVI wieku. Kraków 1936. Biblioteka Jagiellońska s. 11

ⁿ Musrkowski: op. cit. s. 42.

*    W tych samych aktach wójtowskich w 6 lat później określenie* „Drucker" występuje w znaczeniu drukarza ksiąg. por. proces o drukarnię Jana Krigcra i Jana Pepelau — Ptałnik: Cracouia ortificum nr 864, 870, 871

^w Kocowski: op. cit. s. 211/212-

*    Por. Milka u F. — r.eyh G.:/7andbuch der Blbliothekswissenschalt Bd. I. Wiesbaden 1952 s. 478; Klrchncr J.: Leiikon des Buehwesens. Bd. II. Stuttgart 1953 s. 602; Lenhart J. M.; fntroduction to check-lłsts of names of plam whm typography was oppiied, o/ master printers, printers, workmen, publishers, promoters etc. St. Louis Ma 1959 s. 24.

" Por. Piekarski K.: Krakowska pana Stuchsowa peregrynacja to legendę obrócona s. 9 i 16 gdzie przyjmuje bez zastrzeżeń hipotezę o Kasprze Hochfederze oraz tenże: Pierwszy drukarz polski: Kasper Straube? s. 22—26.

*    Sygnet swej tłoczni uwidocznił drukarz krakowski na ostatniej karcie druku Plateana, por. reprodukcje: Wisłocki W.: lncunabula tppographica Bibliothecae Uni-rersitatts JagteUonicae Cramiensis, Cracoviae 1900. Munera Saecularia U.C. s. 34; Schubert A.: W.: „Zeitschrift fiir Biicherfreunde" Jg. IV; 1910/1911 Bd. 2 s. 255; Piekarski K.: W.: „Sitoa Rerum¹’ R. 1920 z. Ili s. 28; Juchhoff R.: Drucker- and Verley*rzeichen des XV Johrh. Miinchen 1927 nr 119 itd

" Oprócz 18 egzemplarzy, w których zbadałam papier (zob. niżej tabele), obejrzałam ponadto 6 egzemplarzy druku Turrecrematy (w Bibliotece Narodowej — 3. a po jednym w Bibliotece Uniwersyteckiej w Warszawie, w bibliotece klasztoru bernardynów w Krakowie i w Bibliotece Kapitulnej we Wrocławiu).

³⁴ Protokół posiedzenia komisji wybranej dla obchodu jubileuszu Gutenberga w dniu 8 stycznia 1938 roku w Polskiej Akademii Umiejętności (maszynopis w Archiwum Biblioteki Jagiellońskiej).

*    Birkenmajer A.: Rodowód krakowskiego Plateana. W: Studia nad książką poświęcone pamięci K. Piekarskiego. Wrocław 1951 s. 211—221. Książką W dawnej kulturze polskiej 1.

*    Ibidem s. 217/218.

*    Kocowski: op. cit, s. 226-228 i tablice: Fot. 2—3

*    Zapf: op. nt. s 15/16 wymienił wprawdzie 20 innych wydań tego dzieła - XV i pocz. XV! wieku, ale z faktu tego nie wyciągnął żadnych wniosków.

■ Takiego wydania nie znajdujemy w bibliografiach.

*    Estreicher: op. ńt. 114—15.

« Ibidem i 31.

*    Por. Muszko**’śki J.: Początki drukarstwa w Krakowie s. 39.

*    Op. cit. s. 19.

^M / K W sprawie dwu wydań krokowskich Turrecrematy s. 27.

¹ '    ,>? of books printed łu Che XVcentury now tn the Britlih Muieum.

furt II. Undott Hll s. 328:

tit aiMt *»«< et $ ąan ul the boofc Irom whtch thlt •dltloa wai itt up appaari H |m gmp mmi mmc iim *r fm ptM«v lomrs, wttfi the rtsuU IW • loug pas*

sagc of the comreentary on the ilith Psalm was dlrtded lnto twe aactlons... om of the te... mserted in Psalm 112... the oihtr.. In Psalm 111...

*    Ibidem s. 329 przy opisie edycji Hain 15596 dodano uwagę: „The roUplace-ment of parte of Psalm 118 in Psalmi 112 and 119 in the undated Httion (IB 3623) is htre corrected”.

⁴⁷ Korespondencja Biblioteki Jagiell. nr B 28b*212/53/59 z British Muse;»m, Department Printed Books. Order Pt 9/4298.

•» Idę tu za przykładem Studium prof. Birkenmajera nad Plateanem. Skróty użyte w tabelach oznaczają: k. = karta. r. * redo, v. * verso, w. - wiersz; różnice, jakie zachodzą miedzy tekstem poprawnym a tekstem przemieszczonym, zaznaczono pionową kreską.

⁴¹ Historia drukarń w Królestwie Polskim. T. I, Kraków 1826. s. 143.

^u Egzemplarz ten (zapewne wariant B) przeszedł wraz z całą biblioteką właściciela do Biblioteki Uniwersyteckiej w ‘Warszawie, a stamtąd do Petersburga (Estreicher L c. s. 35).

Z togo zapewne egzemplarza przerysował filigrany M. P. Lichaćev. zob. niżej s. 243.

^u op. cif. s. 36. Egzemplarz Jakubowskiego miał przejść do biblioteki Potockich w Krakowie.

*    Piekarski K.: W sprawie dwu wydań krokowskich Turrecrematy s. 21, stawiając pytanie, czy istniały dwa wydania Turrecrematy, odpowiada:

Jak dotychczas przyjmuje sic to za rzecz pewna. Z ładnej strony nic zakwestionowano tego twierdzenia, a niejakie wątpliwości w tym względzie wyraził Jedynie Ł Collljn. Mniemanie zaś takie opiera się na istnieniu dwu grup egzemplarzy Turrecrematy, różniących się całym szeregiem szczegółów. Pierwszym, który różnice te zeuważył ujął I tłumaczył Istnieniem dwu wydań, był ks I. Polkowski.

« Polkowrki I.: Jeszcze o dzieje Jana Turrecrematy , Explanatio in Psalterium” jako pierwszym druku krakowskim. „Przegl. Eibliogr. Archeol." T. III: R. 1882 s. 250 bliżej objaśnia:

Zecer, składacz książki z drukowanego egzemplarza nowe składając formy - chcąe. aby wyraz, ostatni składany przez niego na końcu karty, zgadzał się z egzemplarzem. t którego składał książkę, w miarę Jak mu wypadło, albo skracał wiersz ostatni karty, albo go rozszerzał, skrócenia opuszczając, tym sposobem mniej więcej stosował stą do tego, by różnic względnie do pierwszego i ostatniego wyrazu każdej karty nJe było.

^w Różycki K.r Die Inkunabeln des Druekers des Turrecremata in Kroku* MOn-chen mi W rozprawie zebrał wyniki prac dotąd ogłoszonych, dał opisy bibliograficzne wszystkich czterech druków i ich 17 filigranów, zbadał proweniencję niektórych egzemplarzy i uzupełnił reprodukcjami z trzech druków Turrecrematy, św. Augustyna 1 Plateana. Reprodukcję Kalendarza zamieścił wcześniej Polkowski w pracy pt. Nieznany druk krakowski

^a W sprawie dwu wydań krakowskich Turrecrematy s. 21/22. Do grupy A zaliczył wówczas autor egzemplarze: dwa Biblioteki Jagiellońskiej, po jednym Czartoryskich. Ossolińskich. Zamoyskich, ostrowski Radziwiłłów, krzeszowicki Potockich. Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poznaniu, jeden z petersburskich orag nowo wówczas znaleziony biblioteki ks. emerytów przy kośdele św. Marka w Krakowie. 7 grupy B znane były mu wówczas egzemplarze: tarczyński, monachijski. ofcimu-niecki, prof. S. Estreichera, tudzież egzemplarz opisany przez Zopfa NV raUrrrt do tej grupy egzemplarza biblioteki Raczyńskich, choć opis bibliograficzny Oh chowskiego („Wiadomości Bibliograficzne" 2883 t. 23-37) wyrośnie ru t* wtkoiywM W 1999 r. S. Estreicher wymienił w 31 tomie BtbHoęrafU tmhKirj (• ą|f) t-_v., dzleśd egzemplarzy Iznlenath (częścią w powołane} literatura*. , _t<ł