Celem uzupełnienia luki w narom rozwijamy na płaszczyznę ćwiartkę wytłoczki cylindrycznej powstałej z hipotetycznego złączŁia czterech naroży o promieniu rn i wysokości b. Ćwiartka
krążka materiału wyjściowego, pominięciu promienia przy dnie rj
Si
którą należy wypełnić lukę o boku H może być, przy , obliczona z wzoru
yjrn(rn+2h) (2)
Pozostaje problem skorygowania laroża materiału wyjściowego dodając do ćwiartki krążka o promieniu R powierzchnię uj< ą z powierzchni krzyża. Należy jedynie pamiętać że intensywność pi/uchodzenia mat riału z naroża w boki zmniejsza się w miarę oddalania od naroża.
Na rys 4 przedstawiono pięć podstawowych sposobów korekcji naroża materiału wyjściowego Pole zakreskowanl na rysui kach stanowi naddatek technologiczny. Metoda E polega na pozostawieniu przyciętego pr< stokąta na wytłoczkę w niezmienionej postaci Metoda A lub D jest stosowna podczas produkcji masowej, wtedy gdy nakłady na doświadczalne opracowanie linii obcięcia naroża i wykonanie wykrojnika zwrócą się przez wy eliminowanie okrawania po fwytłaczaniu. Niewiele zazwyczaj kosztuje metoda B polegająca na ścięciu naroża po prostej. Niekiedy można zastosować metodę C z zastosowaniem łatwego do wykoiiania wykrojnika.
l4, Pobór współczynnika wytłaczania
Po zastosowaniu jednej £ metod korekcji naroża, jego powierzchnia określona z