Picture6

176 RaaŁóał vm

»«noic Struktura i communui u<oo»i4. »tdhi| V. W Tunera.dwa > -wwirdw wyyct |inaiąmń między ludau. W ramek ccmmuBitas ayitępęi bezpośrednie i atfontaim re(aqt jednoetti z jednostką, posiewai ma osa charakter iu<ugniŁtieywwk| wpół-noty równych aotae jod notek podlegających wyłącznic władzy rytuał-iq^u. Commumuts cechuje mon. mosnawałż, bezinteresowność, brak ntimnari brak statusu, równość, sakrałnoać oraz podporządkowanie i brak rozwagi. Przykładem takiej wspólnoty może być publiczność zawodów piłkarskich. Ludzie, którzy ją tworzą razem krzyczą, biją brawo, wpadają aotae w reminaa. gdy padnie goi, nie przestrzegając obowiązujących poza undtoocm różnych pod netów związanych z wiekiem, zawodem ud. i zapominając o innych regułach To wszystko wraca wraz z gwiadkicm kończącym mocz¹⁴. Natomiast struktura jem modelem zróżnicowanego kulturowo i ustrukturyzowane- | go społeczeństwa z hierarchią pozycji, roli stat uaów wyrażoną mstytuc-jonałnir, w której bezinteresowność zastąpiona zostaje egoizmem, a sakralność św icckośdą. Pograruczaoić albo ! unmałność (UminaHty), oznacza w rozumieniu V. W. Tunera stan przejściowy, w którym powstaje ńę „na grasicy prawa, zwyczaju, konwencji, ceremonii², a więc ani w ramach normalnej kultury, ani poza nią. Ustalona struktura społeczna aa tym etapie ulega destrukcji, a symbole służą obnażeniu wszelkich więzi społecznych Jednym słowem struktura społeczna upraszcza się, zaś struktura symboliczna ulega wzbogaceniu. Odtworzenie tradycyjnego porządku i ponowne wejście w strukturę następuje dzięki obrzędom przejścia ^{3 4}.

1

** tn. V. W. T —u. Tkr Ibmmi trmtt SisMwniiUK-SWrtw.tliapIttą W. i. Bumu, tę. fl>, L (0¹110

** Zob. L. Siomma, /.O. etytk huki¹ Jak kopno# JC iiaiakdj'" W.

** mt,i.w ła—>ia)S»iaiaaiiw«ai|D|ruim Ny>nmaaauad

tęmtem óę dawny Mas, ale ptmm me wchodzi mą w nowy. PrttdtedtfCf lwami ¹• aWnWUiW) (WawiwmlwąidSaf ayraUUpr z npswiwa pdnoprawnymi cWIw ąń ptroaiaaoga. Dopiero po apWwWi wyawgdor I pik mors uę nimi Mae, a aa nula powuą w lytoacp poprawami

2

A «aa Gennep, /kr Rwrz «/ /'wągr Londyn 1977    "

3

O obrzędach prwjtm pbal AmoU van (ieaaap w pracy tai taa Sr ęmttęt.

V. W. Tuner wykorzystał U Mpunjw Ida¹. intcrcsojic wę nimi i względu aa iwana w ad symbolikę. Wedlu¹ A. vaa Gcnncpo życie ItfSu to awoUaaaa pratnaaah

granic między sacrum tj—/- —¹---^L -•³-¹■ magicznych i rriigijnych. ISaA

WW U ntidinai tairm-ii która i----ryiijiatar—-1—¹i¹~mmr

4

Hi pi—odu)4C magicznie ten fakt Każdy obrzęd prztjidj iklada«¹ę i InodlCu “iway (rilez dr arywraitowi. mwgmałncj (/Orz dr larg) i agregacji (run dr afnęuums to¹