Picture8

178 r i limit vm

i słabość, ponieważ „potrafi odkryć utajone cechy procesów społecznych, ale narzucając mocno zróżnicowanym sprawom nużącą jednos tajność"*⁰.

Oprócz wyróżnionej antropologii symbolicznej w ramach antropologii kognitywnej istnieją inne orientacje. Niektórzy pragnąc uwolnić «ę od nierealistycznego ujmowania zjawisk, które nie są autonomiczne; kierują swoją uwagę w stronę analiz społeczno behawioralnych, inni zaś, unikając pułapek związanych z etniczną wersją badań, wychodzą poza świadomą myśl jednostki.

Generalnie antropologia symboliczna stanowi nurt komplementarny wobec kognitywizmu. Jeżeli w ludzkim poznaniu i opisywaniu świata wyróżni się fazę percepcji, konceptualizacji i sym boltzacji jako odmień-ne stopnie abstrakcji w procesie formowania pojęć, to antropologię kognitywną należy uznać za fazę ustanawiającą kody pamięciowe, a symboliczną za taką, która ustanawia kody analogiczne. W ten sposób obie są dla siebie niezbędne*¹.

Perspektywy antropologii i jej ograniczenia

Antropologia reprezentowana przez klasyczne już dzisiaj kierunki, mimo odmienności w warstwie teoretycznej i metodologicznej, podzielała przekonanie, niewątpliwie optymistyczne, że jest w stanie dostarczyć obiektywnej wiedzy o społeczeństwie i kulturze. Odmienność paradygmatów wyjaśniających, w ramach których poruszali się badacze, nie wykluczała istnienia pokrewieństwa wyrażającego stę w określonym kulturowo wyborze natury rzeczywistości i istoty p-™— naukowego. Niezależnie od sporów, jakie toczyli cwołucjonilci j dyfuzjo mści. funkcjo nabici i struktura! iści, dążyli oni zawsze do prawdy, kierując się przekonaniem, że istnieje jedna, obiektywna i naukowe prawda o święcie, a poznanie naukowe nmrffsantTiffr niej przybliża*¹. Potwierdzeniem tej wiary są riowa charakteryzujące urukturakan jako prąd intelektualny, dla którego zgodnie z modernistyczną tradycją

C. Owił, op dl.. i. 226-228.