Odmianę rzeczownika przez przypadki nazywamy deklinacją.
Język łaciński rozróżnia: trzy rodzaje (genera) : męski —* genus masculinum (m.)
żeński —* genus femininum (f.) nijaki —> genus neutrum (n.)
dwie liczby (numeri): pojedynczą—> numerus singularis (sg.)
mnogą —»numerus pluralis (pl.)
sześć przypadków:
mianownik kto? co? dopełniacz kogo? czego? czyj? celownik komu? czemu? biernik kogo? co? narzędnik z kim? z czym?
miejscownik o kim? o czym? wołacz o!
Nominativus (Nom.) quis? quid?
Genetivus (Gen.) cuius?
Dativus (Dat.) cui?
Accusativus (Acc.) quem? quod?
Ablativus (Abl.) quo?
Vocativus (Voc.)
Odmiana czasownika to koniugacja.
Koniugacją nazywamy też grupę czasowników odmieniających się według jednego wzoru. W języku łacińskim wyróżniamy 4 koniugacje, które rozróżniamy w zależności od postaci tematu praesentis.
Do określenia formy łacińskiego czasownika służą następujące pojęcia:
persona —* osoba |
prima [persona] —* 1 secunda [persona] —* 2 tertia [persona] —► 3 |
numerus —* liczba: |
[numerus] singularis - liczba pojedyncza —* sg. [numerus] pluralis - liczba mnoga —> pl. |
tempus —» czas: |
[tempus] praesens - czas teraźniejszy —* praes. lub pr. * [tempus] imperfectum - czas przeszły niedokonany —* imp.^rZ. [tempus] perfectum - czas przeszły dokonany —> perf. [tempus] plusquamperfećtum — czas zaprzeszły—> plusqmperf. [tempus] futurum primum - czas przyszły dokonany i niedokonany-* fut. I [tempus] futurum secundum lub exactum - czas przyszły „uprzedni”—* fut II |
modus —* tryb: |
[modus] indicativus - tryb orzekający —* Ind. [modus] impcratmis - tryb rozkazujący —> Imp. [modus] coniunctivus - tryb przypuszczający, warunkowy —» Con. |
genus —> strona: |
[genus] activum - strona czynna —> act. [genus] passivum - strona bierna —* pass. |
Czasowniki łacińskie tworzą także formy nieosobowe ( verba infinita, nomina verbalia)
infinitivus —* bezokolicznik —* inf. participium —> imiesłów —* part. gerundium —> rzeczownik odczasownikowy supinum —* celownik odczasownikowy