posłuszenstwo wobec autorytetu0003

POStUSZEŃSTWO WOBEC AUTORYTETU

niecznej stymulacji i wsparcia. Byli wśród nich dr dr: Andre Modigliani, Aaron Hershkowitz, Rhea Mendoza Diamond oraz nieżyjący już Gordon W. Allport, a także Roger Brown, Harry Kaufmann, Howard Leventhal, Nijole Kudirka, David Rosenhan, Leon Mann, Paul Hollander, Jerome Bruner i pan Maury Silver. Eloise Segal pomogła mi w przygotowaniu kilku rozdziałów, a Virginia Hilu, mój redaktor w wydawnictwie Harper & Row, okazywała nadzwyczajną wiarę w tę książkę, a pod koniec udostępniła mi swój gabinet i uratowała książkę przed ociągającym się autorem.

Podziękowania należą się Mary Englander i Eileen Lydall z City Uni-versity of New York, które pełniły funkcję sekretarek, oraz. Wendy Steinberg i Katheryn Krogh, asystentkom biorącym udział w badaniach.

Judith Waters, studentka i uzdolniona artystka, wykonała schematyczne rysunki w rozdziałach 8. i 9.

Chciałbym podziękować londyńskiemu Institute of Jewish Affairs za zgodę na cytowanie obszernych fragmentów mojego artykułu „Obedience to criminal orders: The compulsion to do evil”, który po raz pierwszy ukazał się w jego czasopiśmie Patterns of Prejudice.

Dziękuję także American Psychological Association za zgodę na cytowanie obszernych fragmentów kilku moich artykułów, które ukazały się po raz pierwszy w wydawanych przez nie publikacjach, a mianowicie: „Behavioral study of obedience”, „Issues in the study of obedience: A re-ply to Baumrind”, „Group pressure and action against a person” oraz „Li-berating effects of group pressure”.

Badania były finansowane z dwóch grantów National Science Foundation. Na badania pilotażowe, przeprowadzone w 1960 r., otrzymałem niewielki grant Higgins Fund Uniwersytetu Yale. Stypendium Guggenheima w latach 1972-73 umożliwiło mi spędzenie roku w Paryżu, z dala od obowiązków akademickich, pozwalając mi ukończyć książkę.

Moja żona, Sasha, towarzyszyła tym eksperymentom od samego początku. Jej nieustająca pomoc i zrozumienie znaczyły dla mnie bardzo wiele. W ostatnich miesiącach zostaliśmy z tym zadaniem tylko we dwoje, pracując w naszym mieszkaniu przy Rue de Remusat — wspólnie zaangażowani w przedsięwzięcie, które teraz, dzięki życzliwej pomocy Sashy, jest ukończone.

Stanley Milgram

Paryż, 2 kwietnia 1973