Rzut oszczepem0024

In,, h .ip/ogo i bardzie złożonego wariantu techniki. Do-Iw nii /mie /dobyte w trakcie wieloletniego treningu i za-.v . ii .v pozwala na wybór określonych wariantów rucno-Wy< h w ramach opanowanej techniki, w zależności od po-lunii sytuacji zachodzących w trakcie zawodów oraz akii minnl formy sportowej

liumr rodzaju i wariantu techniki rzutu „b ,ego posz-i fnynlnych elementów zalezy od dzalania zarówno bonem |.« zawodnika, prowadzi do opanowania takiej od-• i my techniki która pozwoli możliwie najpełniej wykorzy-•Ini indywidualne cechy i mozi.wości danego zawodnika.

i.i/im opisany wcześnie, technikę rzutu oszczepem uz-

..... za naj&a'dzej typowa, najpowszechniej stosowana,

In i.limany i warianty dotyczyłyby jej elementów w rani* n cp sanego standardu. Ogólny obraz sposobu wykonu..... pik i ogoine zasady pozostają te same.

‘oitli chodzi o trzymane oszczepu, slmoie szereg m nyih rozwiązań c<3 powyżej opsarego Oszczep może byi i/ymany wyraźnie powyżej głowy lub leż luz nad bar-Mmi i Niektórzy zawodnicy w pozycji wyjściowej w p.erw-»«i| części rozbiegu trzymają oszczep nieco unieś cny unitom do góry.

W sposobie wykonywania rozbiegu można zauważyć

■    lwu ro/wiązan a W pierwszym z nich zawodn k / po/ycj. wy| .i owej rozpoczyna rozbieg stosunkowo lagcdn e. sto-pnn iwo nabierając prędkości. To rozwiązanie stosują zwykł.. zawodnicy o mnejszych predyspozycjach szybkościo-wy. i potrzebujący więcej czasu do osiągnięcia optymalni , prędkości. Stosu.ą oni rozbeg dłuższy. Drugi wariant pefoga na rozpoczęciu rozbegu w spc>30b zcecydowany. •n -..inkowo szybkim osągnęcu prędkości cptynalnej i ilatozym jej utrzymaniu Przy zastosowaniu lego wariantu m/l..ig liywa zwykle krótszy

AóZnicowany może być również sam początek rozbe-iu Można go rozpoczynać z pozycji wykrocznej — wów-

■    zas wykonujemy pier«vszy krok tą nogą. która powinna liiii. rui zruik kontrolny oznaczający początek slrely wy-•/.itu. lub leż z małego rozkroku — wówczas stopy usta-w imy na jednej wysokości. Zdarzają ste również przy-|i.i - rozpoczynania rozbiegu z ustawienia się w odległo '.i i . ku kroków od perws/ege znaku konlrolrego, wyko-nii i kiku kroków marszu lub truchtu, trafienia określoną

....... na pierwszy znak kontrolny, od którego rozpoczyna

mę normalny rozbieg.

Dosc duże zróżnicowanie istnej© w sposobach odprowadzania do tylu ręki trzyrraiącei oszczep w stref© wy rzutu Oprócz opisanego szczegółowo sposobu: w tył — nieco w dól. możemy wyróżnió jeszcze odprowadzone górą w tyt — z nvmmainym obrotem beder w prawo utrzymaniem frontalnego ustawienia ca'a do kierunku rzutu. Stosowane takiogo sposobu odprowadzania oszczepu dotyczy przede wszyslkrn zawodników o dużej gib-kośd. szczególnie tułowia. Sposób ten jednak utrudnia odchylenie tukywa do tytu i zmienia charakter wykonywania Krcku sk-zyżnego. który ne jest tak wyraźni© zazna czony i jest pedob-y oo pozostałych kroków w stref© wyrzutu. Również ustawienia prawej slopy w pozycji wyrzutnej przy tym sposobie odprowadzana jest -lernai rowno-egle do o& rozoegu.

Spotyka sią również odprowadzanie bokiem w tył ©kko w dól Jest to sposób stosowany przoz zawodników o bardziej .zamkniętej" pozycj wyrzutnej W te, pozycji linia osi barków, ręki i podłużnej osi oszczepu przecina linie wyznaczającą kierunek rzutu (zawocnik ,est m -imalnie odwrócony plecami do kierunku rzutu w pozycji wyrzutnej) Ten sposób odprowadzenia jest trudniejszy, gdyż może powodować zbyt duże odejście grotu oszczep- cd Im. wskazującej kierunek rzutu, a przez to zmnejsza cc-kladność przyłożenia sły zgodnie z podłużną osią oszczepu i nadania właściwego kierunku lotu. Pr/y dobrym opanować u lego sposobu odprowadzona oszczepu możliwe jest wykonanie wększego obrotu boder i tułowia, a przez to wykorzystań© s*y większej iczby grup mięśniowych, co w rezultacie pozwoli na nadano większej prędkości oszczepowi w momencie wyrzutu.

Jeszcze innym woraniem odprowadzenia oszczepu jest cdprow&azenio w przód — w dót do tylu. Ten sposób trwa dłużej, jest trudny pod względom koordynac;. gdy/ wymaga pewnej zmiany uchwytu (rozluźnienia uchwytu) w trakcie cofania, lecz pozwala na cofnięcie ręki z oszczepem bez zbędnego napęcia usztywnień a mięśni ręki rzucającej i całego pasa barkowego, a co za tym dze stwarza ©psze waoinki do samego wyrzutu Jest lo sposób stosowany przede wszystkim przez zawodników O długim stażu treningowym.

Przygotowanie się do przyjęcia pozycj wyrzutnej oraz wyrzutu mcze cdbywać się w trakcie wykonywania różnej Iczby k^roków w strefie wyrzutu 7wyklo c/ba kroków

27