EPIDEMIOLOGICZNY NADZÓR(ang. sur\cilłancc)- gromadzenie, analizowanie, opracowywanie a także rozpowszechnianie informacji dotyczących występowania choroby oraz czynników warunkujących szerzenie się choroby.
EPIDEMIOLOGICZNY WYWIAD- zbieranie informacji o czynnikach mogących 1 mieć wpływ na wystąpienie choroby u poszczególnych osób.
EPIDEMIOLOGU ZNA SYTUACJA- zachorowania, zgony oraz (lub)stan zawożenia , zdrowia ludności na określonym terenie i w określonym czasie z. uwzględnieniem czynników \ osobniczych i środowiskowych.
EPIDEMIOLOGICZNE DOCHODZENIE- wykrywanie przyczyn, źródeł mcci łaj liz mów szerzenia się choroby.
EPIDEMIOLOGICZNE ()1»R ACOWANIE- zespól czynności zmierzających do powstrzymania procesu epidemicznego; obejmuje najczęściej dochodzenie epidemiologiczne oraz unieszkodliwianie źródeł, przecięcie dróg szerzenia się choroby,
. wzmocnienie odporności osób wrażliwych na zakażenie.
IZOLACJA- odosobnienie zakażonych lub podejrzanych o zakażenie ludzi łub zwierząt w warunkach uniemożliwiających przeniesienie zakażenia na osobniki wrażliwe.
IZOLATORIUM- wydzielone miejsce dla odosobnione i ścisłej obserwacji osób podejrzanych o zakażenie.
KALENDARZ SZCZEPIEŃ- program szczepień ochronnych, w którym podane są rodzaje szczepionek oraz kolejność, w jakiej należy je stosować w zależności od w ieku osoby podlegającej szczepieniu.
NAJWYŻSZE DOPUSZCZALNE STĘŻĘ NIE (NDS> najwyższe stężenie czynnika szkodliwego dla zdrowia w powietrzu, ustalone jako wartość średnia ważona, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8- godzinnego czasu pracy przez cały okres jego aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych /mian w jego stanic zdrowia oraz w stanic zdrowia jego przyszłych pokoleń.
NAJWYŻSZE IX)PIJSZCZALNE STĘŻENIE CHWILOWE (NI)S( h> najwyższe stężenie czynnika szkodliwego dla zdrowia w powietrzu, ustalone jako wartość średnia ( arytmetyczna lub ważona), które nie powinno spowodować ujemny ch zmian w stanie zdrowia pracownika oraz jego przyszłych pokoleń, jeżeli utrzymuje się w środowisku pracy nic dłużej niż 30 min w czasie zmiany roboczej.
NAJWYŻSZE DOPUSZCZALNI- STł-ZKNIB PROGOWE (NDSP)- Stężenie czynnika szkodliwego dla zdrowia, które ze w/ględu na zagrożenie zdrowia lub życia r pracownika nic może być w środowisku pracy przekroczone w żadnym okresie dnia pracy.
NOSICIEL- osobnik, w którego organizmie bytuje i rozmnaża się zarazek nie wywołując u niego objawów chorobowych; zarazek może być wydalony poza organizm nosiciela i być przyczyną zachorowania wrażliwych osób. Rozróżnia się nosicieli stałych i krótkotrwałych.
NOSICIELSTWO- wydalanie zarazków chorobotwórczych przez człowieka, w którego ustroju one bytują, nic powodując objawów choroby. Może wystąpić po przebyciu choroby (pochorobowc) lub po zakażeniu bezobjawowym.
NOŚNIK ZARAZKÓW- powietrze, woda. żywność, produkty biologiczne lub inne substancje albo przedmioty oraz nosiciele żywi. którzy pośredniczą w przenoszeniu zarazków ze źródła zakażenia na osoby wrażliwe.
OPORNOŚĆ POPULACJI- niewrażliwość zbiorowiska ludzkiego lub zwierzęcego na szerzenie się choroby, najczęściej w skutek uodpornienia się dużej części osobnikow.
[(XiNISKA EPIDEMICZNE (EPIZOOTYCZNE)- chory człowiek lub zwierze wraz / jego otoczeniem, w którym istnieją warunki do przenoszenia czynnika chorobotwórczego na osobniki wrażliwe.